ارزهای رمزپایه یا ارزهای مجازی وسیله‌ای برای مبادله‌ی دیجیتالی هستند که توسط افراد یا گروه‌های خصوصی ایجاد و استفاده می‌شوند. از آن‌جا که بیشتر ارزهای رمزپایه توسط دولت‌های ملی کشورها تنظیم نمی‌شوند‌، کریپتوکارنسی‌ را ارزهای جایگزین واسطه‌های مبادله‌ای مالی که خارج از مرزهای سیاست پولی دولتی است، در نظر می‌گیرند.

بیت کوین یکی از کریپتوکارنسی‌ های برجسته است که برای اولین بار در عرصه‌ی ارزهای رمزپایه به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. با این حال‌، صدها ارز رمزنگاری وجود دارند که روز به روز نیز به تعدادشان اضافه می‌شود.

ارزهای رمزپایه از پروتکل‌های رمزنگاری شده یا سیستم‌های کد کاملاً پیچیده‌ای که انتقال داده‌های حساس را رمزگذاری می‌کنند‌، برای تأمین امنیت واحد مبادله‌ای خود استفاده می‌کنند.

با این که توسعه دهندگان ارزهای رمزپایه، این پروتکل‌ها را بر اساس اصول ریاضیات پیشرفته و مهندسی کامپیوتر می‌سازند هک کردن و شکستن این اصول غیر ممکن نخواهد بود. این پروتکل‌ها همچنین هویت کاربران ارزهای رمزپایه را نقاب زده و باعث می‌شوند معاملات و جریان صندوق‌ها نسبت به افراد یا گروه‌های خاص دشوار باشد.

کنترل غیر متمرکز در کریپتوکارنسی‌

برنامه‌های ارزهای رمزپایه به صورت کنترل غیرمتمرکز است. به این معنی که هیچ شخص یا نهادی کنترل مستقیم بر این ارزها را ندارند، این ارزهای رمزپایه توسط خود خریداران کنترل می‌شوند.

عرضه و ارزش ارزهای رمزپایه توسط فعالیت‌های کاربران و پروتکل‌های بسیار پیچیده‌ای که در کدهای حاکم بر آن‌ها ایجاد شده است کنترل می‌شود‌، به طور خاص‌، فعالیت ماینرهای ارزهای رمزپایه که از قدرت محاسباتی زیادی برای ثبت معاملات استفاده می‌کنند‌، دریافت واحدهای رمزگذاری شده تازه ایجاد شده و هزینه‌های تراکنش‌های پرداخت شده توسط سایر کاربران را می‌پردازند برای ثبات و عملکرد صحیح ارزها بسیار مهم هستند.

مبادله با ارزهای فیات

نکته‌ی مهم دیگری که در باره‌ی ارزهای رمزپایه یا کریپتو کارنسی‌های می‌توان بیان کرد این است که قیمت ارزهای رمزپایه با توجه به قیمت (مانند دلار آمریکا‌، پوند انگلیس‌، یورو اروپایی و ین ژاپن) قابل تغییر است.

کریپتوکارنسی ها چگونه کار می کنند؟

کدهای منبع و کنترل‌های فنی که از ارزهای رمزپایه پشتیبانی و محافظت می‌کنند بسیار پیچیده هستند.

از نظر کاربردی‌، اولین ارز رمزپایه که بیت کوین است طرفدار بیشتری داشته و نسبت به دیگر ارزهای رمزپایه دیگر بیشتر خرید و فروش می‌شوند. مانند ارزهای سنتی‌، ارزش بیان ارزهای رمزنگاری شده در واحدها برای مثال مانند زیر است‌، می‌توانید بگویید من ۲.۵ بیت کوین دارم‌، دقیقاً همانطور که می‌گویید‌، من ۲.۵۰ دلار دارم.

چندین مفهوم از ارزهای رمزپایه گرفته می‌شود که امنیت و یکپارچگی ارزهای رمزنگاری شده تعدادی از آن‌ها هستند.

بلاک چین در کریپتوکارنسی‌

بلاک چین ارزهای رمزپایه (که معمولا بلاک چین نیز گفته می‌شود) کلیه معاملات و فعالیت‌های ارزهای رمزپایه را ثبت و ذخیره کرده و مالکیت کلیه‌ی واحدهای ارزی را در هر مقطع زمانی خاص تأیید می‌کند. به عنوان سابقه کل تاریخ معامله ارزهای رمزپایه یا کریپتو کارنسی‌ها تا به امروز‌، یک بلاک چین دارای طول محدود که حاوی تعداد محدود معاملات است و با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

کپی‌های یکسان بلاک چین در هر گره از شبکه‌ی نرم افزاری ارزهای رمزپایه ذخیره می‌شود. شبکه‌ی ماینینگ سرور غیرمتمرکز‌ است که توسط افراد باهوش رایانه‌ای یا گروه‌‌هایی از افراد شناخته شده به عنوان ماینرها  که به طور مداوم معاملات رمزنگاری را ضبط و تصدیق می‌کنند.

یک معامله ارزهای رمزپایه از نظر فنی تا زمانی که به بلاک چین اضافه نشود‌، معمولاً در عرض چند دقیقه انجام می‌شود‌، نهایی نشده است. پس از نهایی شدن معامله‌‌ی کریپتوکارنسی‌ها‌، این معامله معمولاً غیر قابل بازگشت است. بر خلاف پردازنده‌های پرداخت سنتی‌، مانند پی پال و کارت‌های اعتباری‌، اکثر ارزهای رمزپایه هیچ عملکردی برای بازپرداخت داخلی ندارند‌، اگرچه برخی از ارزهای رمزپایه جدید رمزگذاری شده دارای ویژگی‌های بازپرداخت ابتدایی هستند.

در طول زمان بین شروع و نهایی شدن معامله‌، واحدها برای استفاده توسط هر یک از طرف‌ها (خریدار و فروشنده) در دسترس نیستند. بنابراین بلاک چین مانع از هزینه‌های مضاعف یا دستکاری کد ارزهای رمزپایه می‌شود که اجازه می‌دهد همان واحدهای ارزی کپی شده و برای چندین گیرنده ارسال شوند.