پول ملی چین «یوان» (yuan) نام دارد. مردم محلی و مردم کشور چین یوان را «رنمینبی» (renminbi) می‌نامند، رنمینبی به معنی «پول مردم» است. رنمینبی همچنین نام رسمی ارز است، در حالی که یوان واحد پول است. یوان به صورت (یو-اون) تلفظ می‌شود.
یوان چینی دارای نرخ ارز ثابت است. نرخ ارز ثابت زمانی رخ می‌دهد که یک کشور ارزش واحد پول خود را با ارز دیگر پیوند می‌دهد. نرخ ارز به شما می‌گوید که پول چه مقدار در یک کشور خارجی ارزش دارد. نرخ ارز قیمت خرید آن ارز است.
چین ارز خود را به دلار آمریکا ربط داده یا به اصطلاح گره می‌زند. حداقل ۶۵ کشور دیگر وجود دارند که یا ارز خود را به دلار گره می‌زنند یا از دلار به عنوان مناقصه قانونی خود استفاده می‌کنند. این کشورها برای انجام این کار دو دیل دارند که دلیل اول، دلار برای بیشتر معاملات تجاری بین المللی استفاده می‌شود و از زمان توافق برتون وودز در سال ۱۹۹۴به ارز بین المللی واحد تبدیل شده است.
دلیل دوم، یوان نقش مهمی در حفظ رقابتی شدن اقتصاد چین دارد. آمریکا بزرگترین شریک تجاری چین است. چین ارز خود را برای کنترل قیمت‌های صادرات خود کنترل می‌کند. این قیمت آن‌ها را نسبت به رقبای ایالات متحده قیمت مناسب نگه می‌دارد. هر کشوری دوست دارد این کار را انجام دهد، اما تعداد معدودی از توانایی چین برای مدیریت آن به خوبی برخوردار هستند. اقتصاد فرماندهی چین به حزب کمونیست اجازه می‌دهد تا بانک مرکزی و مشاغل مهم را کنترل کند.
استفاده چین از یوان برای استراتژی رقابتی خود با موفقیت عمل کرده است. در سال ۲۰۱۴، چین بزرگترین اقتصاد جهان شد. در سال ۲۰۱۸، تولید ناخالص داخلی این کشور ۲۵.۳ تریلیون دلار شد. این مبتنی بر برابری قدرت خرید است که نشان دهنده‌ی این است که تأثیر نرخ ارز تا چه حد برای کشور مهم خواهد بود. این امر بهترین روش برای مقایسه تولید ناخالص داخلی کشور است. تولید ناخالص داخلی چین بیشتر از اتحادیه اروپا یا ایالات متحده است.
اما چین دائما در حال رشد است. استاندارد زندگی در این کشور تنها ۱۸۱۲۰دلار است که بر اساس سرانه تولید ناخالص داخلی اندازه گیری می‌شود. رهبران چین به دو دلیل خواستار افزایش سعادت هستند. دلیل اول این است که مردم قدرت خرید بیشتری خواهند داشت و به مشاغل چینی اجازه می‌دهند به جای صادرات محصولات به ایالات متحده، در کشور چین محصولات را به فروش برسانند. دلیل دوم این است که مردم تمامی این‌ها را بر مبنای زندگی کمونیسمی می‌‌دانند.
چین چگونه ارزش یوان را مدیریت می کند؟
از نظر تاریخی همان‌طور که گفتیم چین یوان را به دلار گره زد همین موضوع باعث شد که یوان ارزش بالایی داشته باشد. ارزش یوان در باند معاملاتی نرخ مرجع که ارزش دلار را ردیابی می‌کند ۲٪ نگه داشته شده است. نرخ مرجع بر اساس حد متوسط روز قبل است.
بانک خلق چین باید برای ردیابی ارزش دلار، ارزش یوان را به صورت دستی تنظیم کند. ارزش دلار در نوسان است زیرا نرخ ارز متغیر است.
برای این کار، بانک مرکزی باید منابع ارزی کافی را برای مدیریت ارزش ارز خود در اختیار داشته باشد. صادرکنندگان چین هنگام ارسال کالا به ایالات متحده، دلار دریافت می‌کنند. آن‌ها را در ازای یوان به بانک‌های محلی خود که آن را به بانک مرکزی منتقل می‌کنند واریز می‌نمایند. صادر کنندگان از این پول برای پرداخت کارگران و تولیدکنندگان محلی استفاده می‌کند.
بانک مرکزی به جای نگه داشتن صورتحساب دلار ، «خزانه» (Treasurys) آمریکا را خریداری می‌کند. آن‌ها می‌توانند به سرعت فروخته شده و نرخ سود کمی داشته باشند. با رشد اقتصاد چین، برای تأمین تعداد فزاینده یوان توسط بازرگانان این کشور، خزانه زیادی خریداری شده است.
هنگامی که بانک می‌خواهد ارزش یوان را نسبت به دلار افزایش دهد، از ذخایر دلار خود برای خرید یوان از بانک‌های چینی استفاده می‌کند. با خارج کردن یوان از چرخه، ارزش یوان افزایش خواهد یافت. جایگزین کردن یوان با دلار ، دلار بیشتری را در گردش می‌گذارد و ارزش آن را پایین می آورد. به این ترتیب، چین بر ارزش دلار ایالات متحده تأثیر می‌گذارد.
چین به یکی از بزرگترین دارندگان خارجی گنجینه آمریکا تبدیل شده است. این نگرانی وقتی ایالات متحده را در برگرفت که بدهی‌های خود را مطابق سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۳ دید. طبیعتا ارزش کاهش دلار مسئله‌ای نگران کننده است. زمانی که می‌بیند ارزش دلار رو به کاهش است یک ارز جهانی دیگر در حال تبدیل شدن به قدرت جهانی است.
از نظر تئوری، چین می‌تواند منابع خزانه داری ایالات متحده را به فروش برساند و ارزش دلار ایالات متحده را به سقوط آزاد بکشاند. انجام این کار به نفع چین نیست. با تهدید به فروش خزانه داری ایالات متحده، چین به سرعت دارایی‌های خود را بی ارزش خواهد کرد..
چین بیش از سایر کشورها مقصر دستکاری ارز نیست
در سال ۲۰۱۸، رئیس جمهور دونالد ترامپ برای اولین بار چین را به دستکاری ارز متهم کرد. وی این اتهام را در سال ۲۰۱۹ تکرار کرد. این چیز جدیدی نیست. دولت ایالات متحده از سال ۲۰۰۶ از جنگ ارزی چین شکایت کرده است. بسیاری معتقدند اگر ارزش یوان بالاتر رود باعث کاهش کسری تجارت ایالات متحده با چین خواهد شد.
در سال ۲۰۰۶، پرزیدنت بوش؛ هانک پالسون را به عنوان وزیر خزانه داری منصوب کرد تا با چین در جهت افزایش ارزش یوان و باز کردن بازارهای مالی خود به سرمایه گذاران آمریکایی، با چین منصوب شود. گفتگوی اقتصادی استراتژیک Paulson در ایالات متحده در باره‌ی این موضوع موفق بود.
چین می خواهد یوان را تبدیل به ارز جهانی کند
چین می‌خواهد یوان را به عنوان ارز جهانی جایگزین دلار کند. اولین قدم آن در سال ۲۰۱۳ رخ داد. چین به سرمایه گذاران انگلیسی اجازه داد ۱۳.۱ میلیارد دلار یا ۸۰ میلیارد یوان در بازار سرمایه خود سرمایه گذاری کنند. این اقدام، لندن را به عنوان اولین مرکز تجاری مهم یوان در خارج از آسیا تبدیل کرد. چین همچنین اجازه داد و ستد ارز فارکس در شانگهای انجام پذیرد. این مراحل به این معنی بود که یوان یازدهمین ارز معامله شده، هشتمین ارز مورد استفاده در معاملات خارجی و هفتمین ارز در دارایی‌های ذخیره رسمی کشورها شود.
مرحله بعد در تاریخ ۳۰ نوامبر ۲۰۱۵ رخ داد. صندوق بین المللی پول به یوان اجازه داد تا تبدیل به یک ارز رسمی ذخیره ارزی شود.
برای اینکه حقیقتاً یوان شناور شود، چین باید به همه ساکنان خود اجازه دهد ارز خارجی و دارایی‌های خارجی خریداری کنند. این به دولت چین اجازه می‌دهد دلار کمتری داشته باشد. همچنین عدم تعادل تجاری با ایالات متحده را کاهش می‌دهد.
اگر چین متهم به دستکاری ارز است، بسیاری از کشورهای دیگر نیز همانند چنین هستند. ایالات متحده با حفظ نرخ بهره در صفر و انباشت بزرگترین بدهی جهان، نرخ دلار را پایین نگه داشت. این تغییر در سال ۲۰۱۴ وقتی دلار وارد حباب دارایی شد اتفاق افتاد.
صرافی پلاس با سال‌ها تجربه در حوزه‌ی خدمات ارزی یکی از پیشگامان این عرصه است. ما در صرافی پلاس حواله‌های مختلف به تمامی کشورهای دنیار را در کوتاه‌ترین زمان ممکن انجام می‌دهیم. مشتریان برای اطلاعات بیشتر می‌توانند با کارشناسان حاذق و مجرب مجموعه از طریق ثبت نام در سایت و ارسال تیکت در ارتباط باشند. صرافی پلاس در ۷ روز هفته و به صورت ۲۴ ساعته (به جز روزهای تعطیل) در حال خدمت به مشتریان است.
