بیت کوین چیست؟

امسال یازدهمین سال پیدایش «بیت کوین» (Bitcoin) با نماد (BTC) است. در اواخر سال ۲۰۱۷ بیت کوین کم‌تر از ۵۰۰۰ پوند ارزش داشت. اما با این که سال‌ها از پیدایش بیت کوین می‌گذرد، تعداد زیادی از مردم نمی‌دانند که بیت‌کوین چیست؟ بیت‌کوین، اغلب به عنوان ارز رمزنگاری، ارز مجازی یا ارز دیجیتال شناخته می‌شود؛ نوعی پول مجازی است که به صورت الکترونیکی توضیع می‌شود. هیچ شخص یا نهادی بیت‌کوین را کنترل نمی‌کند. برای اطلاعات بیشتر با وبلاگ صرافی پلاس همراه باشید.

قیمت خرید هر بیت کوین (اولین و محبوب ترین ارز دیجیتال) در ماه می ۸۰۰۰ دلار سقوط کرد و در دسامبر به قیمت ۳۲۳۷ دلار مبادله شد. اخیرا بیت کوین قیمت صعودی داشته است و همین موضوع علاقمندان به ارز دیجیتال را امیدوار کرده اما همچنان از بالاترین قیمت خود در سال ۲۰۱۷ که به ۲۰ هزار دلار رسید، فاصله‌ی زیادی دارد و افرادی که آن زمان بیت کوین خریدند، متضرر شده‌اند.

با افزایش قیمت‌ها، علاقه‌ی مردم به خرید بیت کوین نیز زیاد شده است. هرگونه سرمایه‌گذاری، ریسک‌های خودش را دارد اما خرید ارز دیجیتال جزو ریسکی‌ترین سرمایه‌ گذاری‌ها است. هرگز بیشتر از توان خودتان روی آن سرمایه گذاری نکنید.

بیت کوین چیست؟

بیت کوین در سال ۲۰۰۹ معرفی شد و اولین نوع از ارز دیجیتال بود. ارز دیجیتال نوعی پول دیجیتال است که غیرمتمرکز بوده و برای پرداخت نیاز به بانک و سازمان‌های دولتی ندارد.

تکنولوژی بیت کوین هر پرداختی را به صورت نفر به نفر انجام می‌دهد و نقش نفر سوم در مبادله را حذف می‌کند. در این روش تمام اطلاعات شما فقط بین فرستنده و دریافت کننده محفوظ باقی می‌ماند. این ارزها توسط کد ساخته می‌شوند ولی ارز‌های فیات مانند طلا و دلار تحت کنترل دولت هستند. برای مثال دلار تحت کنترل کشور آمریکا و ین تحت کنترل  کشور ژاپن است.

«ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) در این باره می‌گوید: سیستم پرداخت الکترونیکِ ارزهای دیجیتال به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شما برای مبادله و پرداخت نیازی به نفر سوم نخواهید داشت و همین موضوع حسن‌های زیادی برای شما دارد. لازم به ذکر است که سازنده‌‌ی بیت کوین همچنان ناشناخته باقی مانده است.

تاریخچه ی پول چیست؟

پول به تنهایی هیچ ارزشی ندارد و می‌تواند از هر جنسی باشد؛ مثلا از فلز، از اشیای گوناگون دیگر یا کاغذ. ارزش پول حالتی نمادین دارد و به اهمیت و جایگاهی وابسته است که عموم مردم برایش تعیین می‌کنند. کارکردها و کاربردهای پول است که به آن ارزش می‌دهد. برای مثال، زمانی که به عنوان ابزاری در معاملات استفاده می‌شود، واحدی برای ارزش‌گذاری و اندازه‌گیری است یا به عنوان سرمایه و ثروت قابلیت ذخیره و اندوختن دارد.

پول به آدم‌ها اجازه می‌دهد تا محصولات و خدمات مختلف را به‌طور غیرمستقیم معامله کنند. به کمک پول می‌توانید ارزش کالاها را شناسایی نمایید. واحدهای مختلف پولی به شما کمک می‌کنند تا در بلندمدت برای خود ثروت ذخیره کنید.

• قبل از این‌که استفاده از پول به شکل امروزی‌اش رایج شود، افراد به شکل کالا به کالا معاملات خود را پیش می‌بردند.
• نخستین مکانی در دنیا که از پول برای معاملات بهره بردند، نقطه‌ای از اروپا موسوم به لیدیه در ترکیه امروزی در حدود سال ۶۰۰ قبل از میلاد بود.
• چینی‌ها نخستین مردمانی بودند که سیستم اسکناس را در حوالی سال ۷۷۰ قبل از میلاد راه‌اندازی کردند.

باید قبول کرد که پول ارزش خود را مدیون این است که به عنوان ابزاری جهت معاملات پذیرفته می‌شود. در طول تاریخ، کاربرد و شکل پول دستخوش تغییراتی بوده است.

شاید دقت کرده باشید که پول و ارز گاهی به جای هم استفاده می‌شوند. اما بنا به تئوری‌های مختلف، این دو با هم تفاوت‌هایی دارند. پول مفهومی غیرمحسوس است اما ارز حالتی فیزیکی دارد و در واقع، نماد مجسم و فیزیکی پول به حساب می‌آید. بنا به تئوری‌های این‌چنینی، پول را نمی‌توان لمس یا احساس کرد. شکل پایه‌ای پول اعدادند. اما شکل پایه‌ای و اصلی ارزها کارت‌های اعتباری پلاستیکی، اسکناس و سکه‌ها هستند. البته دو عبارت پول و ارز معمولا به جای هم استفاده می‌شوند و نمی‌توان این موضوع را نادیده گرفت.

تغییر حالت از معامله پایاپا به سیستم ارزی

در ۳هزار سال گذشته، شکل و کارکرد پول بخش مهمی از تاریخ انسانی را مشخص کرده است. در گذشته‌ها، انسان‌ها از سیستم معاملات پایاپای بهره می‌بردند. یعنی کالاها و خدمات با یکدیگر معاوضه می‌شدند. مثلا یک کشاورز مقداری گندم را با یک جفت کفش معاوضه می‌کرده است. چنین معاملاتی وقت‌گیر و زمان‌بر بودند. برای نمونه‌، جهت معاوضه تبر خود با دریافت خدمت کشتن یک ماموت، زمان زیادی نیاز بود تا فردی پیدا شود که  درازای دریافت تبر، کشتن ماموت را انجام بدهد. دشواری معاملات پایاپا باعث شد تا بشر کم‌کم به فکر استفاده از اجناسی به عنوان واحد معامله بیافتد. برای مثال، پوست حیوانات، نمک یا اسلحه‌ها واسطه معاملات شدند. البته لازم به ذکر است که ارزش هر یک از این اشیا و کالاها قابلیت مذاکره داشت. این سیستم معاملات در سراسر دنیا رواج پیدا کرده بود و شاید تعجب کنید که هنوز هم در برخی از نقاط دنیا چنین روندی رایج است. یکی از بهترین و مهم‌ترین ابعاد اختراع پول، تسریع معاملات مختلف در دنیا بود. حالا دیگر برای به‌دست آوردن یک ماموت هم راحت‌تر از گذشته‌های دور می‌توان معامله و اقدام کرد.

اختراع چینی‌ها؛ نمادی از سکه‌های مدرن امروزی

در حوالی سال ۷۷۰ قبل از میلاد، چینی‌ها تصمیم گرفتند که به جای استفاده از سلاح و ابزارهای دیگر به عنوان ابزار معاملات از نمادهای آنها که با برنز ساخته می‌شد، استفاده کنند. اما به‌خاطر کاربردی‌نبودن چنین ایده‌ای، هیچ‌کس از آن استقبال نکرد. هیچ‌کس حاضر نبود که یک شئ تیز را درون جیبش بگذارد و با اشیایی عجیب‌وغریب اقدام به معامله کند. بنابراین، شکل پولی که چینی‌ها در نظر گرفته بودند، به‌مرور به شکل دایره درآمد. دایره، شکل همین سکه‌های امروزی است و می‌توان آن را به راحتی در جیب و کیسه قرار داد. برای همین شکل دایره‌ای پول در میان چینی‌ها مقبول افتاد. اگرچه چینی‌ها نخستین مردمانی بودند که به فکر استفاده از سیستم ارزی و پولی افتادند اما تولید پول برای نخستین‌بار در اروپا رخ داد. هما‌ن‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، لیدیه در اروپا یعنی ترکیه امروزی، نخستین مکانی بود که تولید پول در آن رواج یافت. این روزها، اصطلاح رایج تولید پول، «ضرب‌کردن» است.

ضرب ‌کردن نخستین ارز رسمی

در سال ۶۰۰ قبل از میلاد، شاه لیدیه یعنی الیات (به الیاتس هم معروف است) نخستین پول را ضرب کرد. جنس سکه‌هایی که ضرب شد از الکتروم بود. الکتروم آلیاژی از طلا و نقره است که به‌طور طبیعی ساخته می‌شود و دست‌کاری انسانی در آن راه ندارد. روی سکه‌های ضرب‌شده مذکور هم تصاویری حکاکی شده بود. در حوالی سال‌های ۶۰۰ قبل از میلاد، پیش از آنکه پول اختراع و ضرب شود، در خیابان‌های سارد که متعلق به لیدیه بود، یک کوزه گِلی به قیمت چیزی مانند یک مار و دو جغد برای خریدار تمام می‌شد. اما پول باعث شد تا سیستم تجارت داخلی و خارجی توسعه پیدا کند و لیدیه به یکی از ثروت‌مندترین امپراتوری‌های آناتولی بدل شود. این روزها، ضرب‌المثلی استفاده می‌شود که به افراد ثروتمند می‌گویند:‌ پولدار به اندازه کرزوس. کرزوس هم کسی نیست جز یکی از پادشاهان ثروتمند لیدیه یعنی کسی که برای نخستین‌بار، سکه‌های طلا را ضرب کرد.

تغییرحالت پول به شکل اسکناس

در حوالی سال ۷۰۰ قبل از میلاد، چینی‌ها از سکه به اسکناس روی آوردند. مارکوپولو همان تاجر و جهانگرد معروف ونیزی است که در سال‌های ۱۲۷۱ تا ۱۲۹۵ بعد از میلاد از طریق جاده ابریشم به آسیا و چین رهسپار شده بود. به گواه او، در سال ۱۲۷۱ پس از میلاد، امپراتور چین دستی بر عرضه پول و انواع آن داشت. در بخش‌هایی از اروپا همچنان تا قرن ۱۶ میلادی از سکه‌ها به عنوان ارز استفاده می‌شد. با اقدامات استعمارگرانه‌ و استثمارگرانه‌ای هم که اروپایی‌ها داشتند، مدام سرزمین‌های تازه در نواحی مختلف دنیا را تسخیر می‌کردند و به معادن مختلف فلز دست می‌یافتند. همین باعث می‌شد تا بتوانند آزادانه دست به ضرب انواع سکه بزنند.

به مرور زمان، بانک‌ها ساخته شدند و برای اموری مانند سپرده‌گذاری مشتریان و اعطای وام اقدام به استفاده از اسکناس‌ها کردند. در واقع، نخستین اسکناس‌ها می‌توانستند در ازای دریافت سکه‌های طلا و نقره افراد در بانک به آنها تقدیم و تحویل شوند. با اسکناس‌ها می‌شد اقدام به خرید کالاها و خدمات کرد. در واقع، کارکرد پول اسکناسی به ارزهای امروزی شبیه بود. اسکناس در گذشته‌ها از سوی موسسات خصوصی و بانک‌ها چاپ می‌شد و دولت‌ها نقشی در این زمینه نداشتند. اما امروزه، بیشتر اسکناس‌ها در کشورهای مختلف از سوی دولت تولید و مدیریت می‌شوند.

نخستین اسکناس اروپا از سوی دولت‌های استعماری در آمریکای شمالی منتشر شد. از آنجا که فرایند حمل ونقل میان اروپا و کشورهای استعماری در آمریکای شمالی مدت ‌زمان زیادی طول می‌کشید، گاهی با افزایش عملیات، این کشورهای استعماری با کاهش پول نقد روبه‌رو می‌شدند. به‌جای بازگشت به سیستم معامله پایاپا، دولت‌های استعماری دست به انتشار «فته‌طلب» (IOU) زدند. نخستین مورد از این اقدامات در کانادا و بعد در مستعمره‌ای فرانسوی استفاده شد. در سال ۱۶۸۵، به سربازان کارت‌هایی داده شد که امضای دولت را داشت و به جای سکه‌های فرانسه مورد استفاده قرار می‌گرفت.

پرداخت‌های موبایلی

در قرن ۲۱ میلادی، به دو چیز در خصوص ارزها بال و پر زیادی داده شد: ارزهای مجازی و پرداخت‌های موبایلی. پرداخت موبایلی یعنی پرداخت پول یک محصول یا خدمت از طریق ابزاری الکترونیکی مانند تلفن‌همراه میسر و مقدور می‌شود. تبلت‌ها و رایانه‌ها هم این امکان را در اختیار کاربران قرار می‌دهند. فناوری پرداخت موبایلی برای ارسال پول به خویشان و دوستان هم کاربرد دارد. سرویس‌هایی مانند «اپل‌پِی» (ApplePay) یا گوگل‌پِی در رقابت هستند تا خرده‌فروشان با انتخاب آنها دست به پرداخت‌های خود بزنند.

عوامل تاثیر گذار بر قیمت بیت کوین

احتمالا بیشترین تیتری که در زمینه‌ی ارزهای دیجیتال تا به حال در مرورگرها جستجو شده، قیمت بیت کوین است. در این مقاله توضیح داده شده است که چه چیزی قیمت بیت کوین را مشخص کرده و چه چیزی باعث بالا و پایین رفتن قیمت آن می‌شود.

قیمت بیت کوین زیر نظر آخرین تبادل انجام شده در سهامی خاص تعیین می‌شود. وقتی فشار روی خرید بالا باشد، قیمت بیت کوین بالا می‌رود و وقتی فشار روی خرید کم باشد، قیمت بیت کوین نیز کاهش خواهد یافت.

عوامل زیادی هستند که می‌توانند باعث بالا رفتن قیمت بیت کوین شوند مانند:

• سر و صدا در رسانه‌های اجتماعی
• عدم اعتماد به ارزهای فیات
• تصویب نهایی
• کمبود منابع
• ریختن کوین به بازار

بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

هر بیت کوین اساساً یک فایل کامپیوتری است که در یک برنامه کیف پول دیجیتال در تلفن هوشمند یا کامپیوتر ذخیره می‌شود. صاحبان بیت‌کوین می‌توانند بیت‌کوین (یا بخشی از آن) را به کیف پول دیجیتالی دیگران ارسال کرده با دریافت نمایند. تمامی معاملات در یک پلتفرم امن به نام بلاک چین ذخیره می‌شوند.

بلاک چین باعث می‌شود پس از انجام معاملات، نقل‌ و انتقالات و خرید از طریق بیت‌کوین تمام تراکنش‌های انجام شده ذخیره شود. کسانی که با بیت‌کوین کار می‌کنند می‌توانند از طریق این پلتفرم پیگری تراکنش خود را انجام دهند.

هر بیت کوین (نماد آن (BTC) است، اگرچه گاهی از (XBT) هم برای اختصار این ارز دیجیتال استفاده می‌شود.) یک فایل کامپیوتری است که در کیف پول دیجیتال روی رایانه یا تلفن همراه، ذخیره می‌شود. برای درکِ نحوه‌ی عملکرد بیت کوین بهتر است با تعاریفی که در زیر آمده آشنا شوید.

بلاک چین: بیت کوین قدرت خود را از طریق پلتفرمی منبع باز به نام بلاک چین دریافت می‌کند، سپس کیف پولی عمومی می سازد و آن را به اشتراک می‌گذارد. هر مبادله‌ای؛ یک بلاک است که به چین وصل شده و همه‌ی مبادله‌ها را رهگیری‌ می‌کند. تکنولوژی بلاک چین، هسته‌ی اصلیِ بیش از ۲۲۰۰ نوع ارز دیجیتال است که بعد از بیت کوین ساخته شده‌اند.

کلید‌های عمومی و خصوصی: هر کیف پولِ بیت کوین یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی دارد که در کنار هم به صاحب بیت کوین اجازه می‌دهند به صورت دیجیتال مبادله‌ها را امضا کرده و حق مالکیت خود را ثابت کند.

ماینرهای بیت کوین: ماینرها (یا همان اعضای پلتفرم) بدون وابستگی به هیچ نهادی و با استفاده از کامپیوترهای قدرتمند، مبادلات را در بازه‌ی زمانی ۱۰ تا ۲۰ دقیقه تایید می‌کنند. آن‌ها برای تکمیلِ این فرآیند بیت کوین پاداش می‌گیرند.

ارزش بیت کوین از قوانین عرضه و تقاضا پیروی می‌کند. به همین دلیل است که نوساناتِ زیادی در قیمتِ ارزهای دیجیتال وجود دارد.

کیف پول سرد و کیف پول گرم چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

بیت کوین ها را می توان در دو نوع کیف پول دیجیتال ذخیره کرد:

کیف پول گرم: ارز دیجیتال در ابری در فضای اینترنت ذخیره می‌شود و دسترسی به آن از طریق مرورگر کامپیوتر یا گوشی هوشمند شما است.

کیف پول سرد: یک دستگاهِ قابل حمل و رمزگذاری شده که به شما اجازه می‌دهد، بیت کوین‌های خود را دانلود و به هرکجا که می‌خواهید ببرید.

به طور خلاصه؛ کیف پول گرم به اینترنت متصل است اما کیف پول سرد این‌طور نیست. در واقع شما به یک کیف پول گرم نیاز دارید تا بیت کوین‌های خود را دانلود کرده و با استفاده از کیف پول سرد می‌توانید آن‌ها را با خود حمل کنید.

توجه داشته باشید که اگر داراییِ پر سود و ضرری مانند بیت کوین دارید باید محتاطانه عمل کنید.

نقاط ضعف بیت کوین چیست؟

نوسانات قیمت بیت کوین: وقتی در سال ۲۰۱۷ قیمت بیت کوین بالا رفت، یکی از نویسنده‌های مجله‌ی (NerdWallet) اعلام کرد که دلیل نوسانات قیمت، دخالت مستقیم  دلالان بوده است. سیر نزولی قیمت‌های این اواخر برای کسانی که در ماه دسامبر بیت کوین خریده بودند، خبر خوبی است اما آن دسته از افرادی که در سال ۲۰۱۷ و زمانی که قیمت بیت کوین به ۲۰ هزار دلار رسیده بود، بیت کوین خریدند؛ هنوز نتوانسته‌اند ‌ضرر خود را جبران کنند.

نگرانی بابت هکرها: با این که پشتیبانان ادعا می‌کنند تکنولوژی بیت کوین حتی از روش‌های پرداخت دیگر امن‌تر است، اخیرا کیف پول گرم بیت کوین مورد هدف هکرها قرار گرفته است. مثلا در ماه مه بیشتر از ۴۰ میلیون بیت کوین توسط هکر‌های حرفه‌ای دزدیده شد. البته خود کمپانی تمام ضررها را جبران کرد.

محدودیت در استفاده از بیت کوین: در ماه مه غول ارتباطات یعنی (AT7T) به کمپانی‌هایی مانند (Overstock.com)، «مایکروسافت»  و «دیش نتوورک» (Dish Network) که بیت کوین را به عنوان روشی برای پرداخت قبول دارند، پیوست. البته این شرکت‌ها استثنا هستند و هنوز کمپانی‌های زیادی بیت کوین را قبول ندارند.

(SIPC) بیت کوین را ساپورت نمی‌کند: این کمپانی سهام‌ داران خود را برای هرگونه کلاه برداری و ضرری‌ تا مبلغ ۵۰۰ هزار دلار بیمه کرده اما متاسفانه SIPC ارزهای دیجیتال را ساپورت نمی‌کند.

نقاط قوت بیت کوین چیست؟

مبادلات مطمئن و محرمانه با هزینه‌های جانبی کمتر: اگر شما بیت کوین داشته باشید می‌توانید در هر زمانی و هرکجایی هستید آن‌ را مبادله و جا به جا کنید که همین موضوع در زمان و هزینه‌های جانبی شما صرفه جویی خواهد کرد. این مبادلات؛ شامل اطلاعات محرمانه‌ی شما مانند نام و شماره‌ی کردیت کارتتان نیستند که همین امر موجب جلوگیری از جعل هویت و دزدی می‌شود. (البته برای خرید بیت کوین باید اکانت بانکی خود را وارد سیستم کنید.)

بیت کوین پتانسیل پیشرفت دارد: برخی از سهام‌داران که مقدار زیادی بیت کوین خریده و نگه داشته‌اند، بر این باور هستند که وقتی بیت کوین به رشد کامل برسد، ارزش آن بسیار بالاتر خواهد رفت.

اجتنابِ بیت کوین از روش‌های مرسومِ پرداخت مانند بانک‌ها و واسطه‌های دولتی: پس از بحران مالی و رکود اقتصادیِ بزرگی که چندی پیش رخ داد، برخی از سهام داران بیشتر تمایل دارند ارزِ غیرمتمرکزی مانند بیت کوین بخرند چرا که تحت کنترل بانک یا مقامات دولتی نیست.

چه کسی بیت کوین را کنترل می‌کند؟

بیت کوین در سال ۲۰۱۷ زمانی در معرض توجه قرار گرفت که حبابی پیرامون قیمت آن به‌وجود آمده بود. قبل از عقب‌نشینی قیمت ۸۰ درصدی این ارز دیجیتالی، ارزش آن به ۲۰هزار دلارهم رسیده بود. از آن به بعد، در بیشتر مواقع، قیمت بیت کوین در حوالی۵۰درصد بالاترین قیمتش قرار داشته است. درک ارزهای دیجیتالی هنوز هم با سوتفاهم‌هایی همراه است. علت این سوتفاهم‌ها هم طبیعت غیرمتمرکز، پیچیدگی‌های فناوری آن‌ها و این حقیقت است که هنوز بسیار نوین و جدید هستند. برای یک سرمایه‌گذار در حوزه‌ی ارز دیجیتال، مهم است که درباره‌ی ارزش‌آفرینی این ارزها اطلاعات داشته باشد. اگر این ارزها نتوانند ارزش افزوده‌ای ایجاد کنند، سرمایه‌گذاری روی آن‌ها چیزی به جز ریسک نخواهد بود.

بیت‌ کوین در کنترل چه کسی است؟

بیت‌ کوین در بستری غیرمتمرکز قرار دارد. یعنی در واقع، هیچ‌کس مالک آن نیست  و کنترلش هم نمی‌کند؛ همان‌طور که هیچ‌کس صاحب اینترنت، ایمیل یا پیامک نیست. در واقع، این ارز دیجیتالی در بستر سیستم انتقالی فعالیت می‌کند که جایگزینی برای روش‌های پرداخت سنتی است. کد بیت کوین «منبع باز» (open source) است و برای تولید بیت کوین‌های جدید باید بلاک‌های موجود در سطح شبکه‌ی آن را استخراج کرد. تعداد کلی بیت کوین‌های  در گردش نمی‌تواند از ۲۱ میلیون عدد بیشتر شود. از آوریل سال ۲۰۲۰، تعداد بیت کوین‌های استخراج ‌شده به ۹۰ درصد این مقدار رسیده است.

چه زمانی تمام بیت کوین‌ها استخراج می‌شوند؟

نرخ تولید با رسیدن به هر ۲۱۰ هزار بلاک نصف می‌شود. بنا به این نرخ تا سال ۲۱۴۰، استخراج تمام بیت‌ کوین‌ها به طول می‌انجامد. این یعنی با گذر زمان، استخراج بیت کوین کُندتر پیش خواهد رفت و فرایند آن هم سخت‌تر می‌شود. بیت کوین سیاست‌های پولی خود را مبتنی بر «کمبود مصنوعی» (artificial scarcity) تعیین کرده است. زمانی که تولید محدود می‌شود، ارزش بیت کوین بیشتر حفظ می‌گردد. افزایش قیمت با ثبات‌تر می‌شود و با افزایش تقاضا، قابلیت رشد پیدا می‌کند.

هاوینگ بیت کوین چیست؟

به طور میانگین هر ۴ سال یک بار در واقع پس از گذشت ۲۱۰ هزار بلاک در بلاک چین بیت کوین میزان تولید بیت کوین‌های جدید به صورت ناگهانی نصف می‌شود. اگر بخواهیم دقیق‌تر بیان کنیم پاداش اهدایی به ماینر‌ها برای اضافه‌ کردن یک بلاک به بلاک چین ۵۰ درصد کاهش می‌یابد.

پدیده‌ی هاوینگ توسط ساتوشی ناکاموتو،‌ پدیدآورنده‌ی ناشناس بیت کوین با هدف کنترل تورم بیت کوین در کد این شبکه قرار گرفته است.

از آن‌جایی که پدیده‌ی هاوینگ بیت کوین  در واقع نرخ عرضه‌ی بیت کوین‌های جدید یا همان عرضه‌ی بیت کوین را نصف می‌کند، به عقیده‌‌ی کارشناسان ارز دیجیتال این پدیده تاثیر قابل توجهی بر روی قیمت بیت کوین می‌گذارد.

متن بالا خلاصه‌ای برای ساده‌تر کردن مسئله‌ی هاوینگ بیت کوین بود؛ در ادامه به شرح کلی هاوینگ بیت کوین خواهیم پرداخت.

قبل از درک پدیده هاوینگ بیت کوین؛ نخست باید با مفاهیم اولیه‌ی استخراج بیت کوین آشنا شوید. اگر بخواهیم به طور خلاصه بیان کنیم می‌توان گفت که افراد داوطلب تحت عنوان استخراج کننده یا ماینر برای حفظ امنیت شبکه و تایید تراکنش‌های بیت کوین، قدرت پردازش سخت افزارهای خود را با فرآیند استخراج در اختیار شبکه‌ی بیت کوین قرار می‌دهند. استخراج نیازمند مصرف برق زیاد و حل معادلات پیچیده و پیشرفته است. شبکه‌ به عنوان پاداش مقداری بیت کوین تولید کرده و به ماینرها می‌دهد. هاوینگ بیت کوین هر چهار سال یک‌بار پاداش ماینرها را نصف می‌کند.

هاوینگ چه تاثیری بر قیمت بیت کوین دارد؟

ممکن است یکی از مهم‌ترین سوال‌ها‌ی موجود در مورد هاوینگ بیت کوین این باشد که آیا پدیده‌ی هاوینگ روی قیمت بیت کوین تاثیر می گذارد یا خیر؟  در پاسخ به این سوال می‌توان گفت که کسی نمی‌داند! در حقیقت از لحاظ تئوریک و روی کاغذ با فرض این که تقاضا ثابت باشد و عرضه نصف شود قیمت باید دوبرابر قیمت قبل باشد تا به تقاضا پاسخ دهد. اما اساسا نمی‌توان گفت که تقاضا باید ثابت بماند و کاهش پیدا نکند.

بلاک چین چیست؟

فناوری بلاک چین تعریف سخت و پیچیده‌ای ندارد. به زنجیره‌ای از بلاک‌ها، بلاک چین می‌گویند. وقتی کلمه‌ی «بلاک» و«چین» را به کار می‌بریم منظورمان «اطلاعات دیجیتالی» یا همان بلاک است که در «پایگاه داده‌های عمومی» یا «چین» ذخیره شده‌اند.

بلاک‌های هر بلاک چین بخش‌هایی از اطلاعاتِ دیجیتالی هستند که به سه قسمت اصلی تقسیم می‌شوند.

بلاک‌ها اطلاعاتِ مرتبط با تراکنش‌ها همانند: زمان، تاریخ و میزان هزینه‌‌ی خرید‌های شما را ذخیره می‌نمایند.

بلاک‌ها اطلاعاتی همانند هویت شخصی که تراکنش را انجام داده ذخیره می‌کنند. مثلا اگر شما از آمازون خرید کنید بلاک‌ها یوزرنیم شما در وب‌سایت آمازون را ثبت خواهند کرد. پس به جای نام اصلی‌تان، خریدتان بدون استفاده از هویت اصلی شما توسط نوعی «امضای دیجیتال» درست مانند یوزرنیم ثبت خواهد شد.

بلاک‌ها؛ اطلاعاتی که آن‌ها را از بلاک‌های دیگر مجزا می‌کند را ذخیره می‌نماید. همان‌طور که هرکدام از ما نامی داریم که متعلق به خودمان است و همه ما را با این نام می‌شناسند، هر بلاک هم کد منحصر به فردی به نام «هش» دارد که کمک می‌کند آن را از بلاک‌های دیگر تشخیص دهیم. هش‌ها کدهای ارز دیجیتال هستند که توسط الگوریتم‌های خاصی ساخته شده‌اند.

آیا بلاک چین محرمانه است؟

هرکسی قادر است اطلاعات ذخیره شده در بلاک‌ چین را ببیند اما کاربران قادر خواهند بود کامپیوتر خود را به صورت نودهای مختلف به شبکه‌ی بلاک چین متصل کنند. در این فرآیند کامپیوتر آن‌ها نمونه‌ای از بلاک چین را دریافت می‌نماید که با اضافه شدن هر تراکنش، به صورت اتوماتیک آپدیت می‌شود. برای درک بهتر صفحه‌ی اصلی فیس بوک را در نظر بگیرید. هرگاه پست جدیدی اضافه شود، صفحه‌ی اصلی خود به خود آپدیت خواهد شد و همه می‌توانند پست جدید را ببینند.

هر کامپیوتر در شبکه‌ی بلاک چین، نسخه‌ی بلاک چین مختص به خود را دارد. پس با این وصف هزاران نسخه از یک بلاک چین وجود دارد.

آیا بلاک چین امن است؟

تکنولوژی بلاک چین؛ مشکلات امنیتی را از راه‌های مختلفی بررسی می‌کند. اولا بلاک‌های جدید به صورت خطی ذخیره می‌شود یعنی این که بلاک جدید همیشه به انتهای بلاک چین می‌چسبد. اگر نگاهی به بلاک چین بیت کوین بیندازید، هر بلاک جایگاه خود را در زنجیره دارد که به آن «ارتفاع» می‌گویند. از ژانویه‌ی سال ۲۰۲۰ ارتفاع بلاک‌ها ۶۱۵۴۰۰ بالا رفته است.

بعد از این که یک بلاک به انتهای بلاک چین اضافه شد؛ چون هر بلاک هم هش مختص به خود و هم هش بلاک قبلی را دارد، به سختی می‌توان به عقب برگشت و محتوای بلاک را ویرایش کرد.

کدهای هش توسط فرمولی ساخته می‌شود که اطلاعات دیجیتالی را به رشته‌ای از اعداد و حروف تبدیل می‌کند. اگر این اطلاعات تحت هر شرایطی تغییر کند، کد هش نیز تغییر خواهد کرد.

برای تغییر یک بلاک هکر مجبور می‌شود تمام بلاک‌های بلاک چین را دست‌کاری کند. حساب و کتاب کردن تمام هش‌های بلاک‌ها، نیاز به زمان و قدرت کامپیوتری بسیار بالایی دارد. پس وقتی بلاکی به انتهای بلاک چین اضافه شود ویرایش آن کار بسیار سخت بوده و در نتیجه پاک کردن آن غیرممکن است.

شبکه‌ی بلاک چین؛ تستی برای کامپیوتر‌هایی که قصد اضافه کردن بلاک به زنجیره را دارند در نظر گرفته است. به این تست «اجماع مدل‌ها» یا‌ (consensus models) می‌گویند. کاربران باید قبل از پیوستن به شبکه‌ی بلاک چین خودشان را ثابت کنند. یکی از معروف‌ترینِ این تست‌ها که توسط بیت کوین ساخته شده «اثبات کار» یا (proof of work) نامیده می‌شود.

حتی با وجود این تست نیز ممکن است هکرها بتوانند سیستم را هک کنند اما کارشان به عملی بیهوده تبدیل خواهد شد. اگر یک هکر قصد حمله به بلاک چین را داشته باشد، باید کنترل بیش از ۵۰ درصد از قدرت کامپیوتریِ کل بلاک چین دستش باشد تا بتواند قوانین بلاک‌ چین را تغییر دهد. با در نظر گرفتن حجم عظیم بلاک چینِ بیت کوین، هک کردن آن به هدر دادن این حجم از انرژی و زمان نمی‌ارزد و تقریبا غیرممکن است.

هش ریت بیت کوین چیست؟

ماین کردن بیت کوین می‌تواند فرآیند سخت و پیچیده‌ای باشد. با مثالی نحوه‌ی عملکرد هش را به شما آموزش می‌دهیم.

مثلا شما به سه نفر از دوستانتان می‌گویید که بین ۱ تا ۱۰۰ یک عدد را انتخاب می‌کنید تا آن عدد را روی تکه‌ای کاغذ نوشته و در پاکتی مهر و موم شده بگذارید. لازم نیست دوستان شما دقیقا آن عدد را حدس بزنند بلکه باید اولین نفری باشند که عدد کمتر یا مساوی با عدد شما را بگویند. محدودیتی برای این که چند بار قدرت حدس زدن دارند، وجود ندارد.

حالا فکر کنید عدد مورد نظر شما ۱۹ باشد. اگر دوست اول ۲۱ را حدس بزند، بازی را می‌بازد چرا که ۲۱ از ۱۹ بزرگ‌تر است. دوست شماره‌ی ۲ عدد ۱۶ را حدس زده و دوست شماره‌ی ۳ عدد ۱۲ را انتخاب کرده است. چون هردو عدد از ۱۹ کوچیکتر هستند، هردو جواب درست خواهد بود. دوست شماره‌ی ۲ که عدد نزدیکتری را حدس زده، چیز اضافه‌ای از دوست شماره‌ی ۳ نمی‌گیرد.

حالا همین مثال را در ابعداد بزرگ تر فرض کنید. تعداد کسانی که قصد حدس زدن این شماره را دارند یا همان ماینرها چند ملیون نفر است و عدد مورد نظر از بین ۱ تا ۱۰۰ نیست بلکه شماره‌ای ۶۴ رقمی بوده که یک سامانه‌ی عددنویسی براساس ۱۶ دارد که به آن «هگزادسیمال» یا Hexadecimal)) می‌گویند. پس رسیدن به جواب درست، کاری به شدت دشوار خواهد بود.

تفاوت بلاک چین و بیت کوین چیست؟

هدف بلاک چین انتشار و پخش کردن اطلاعات دیجیتال است به طوری که امکان ویراش آن وجود نداشته باشد. شاید فکر کردن به این موضوع درک آن را برای شما سخت کند اما در واقع اصلا مبحث پیچیده‌ای نیست.

تکنولوژی بلاک چین اولین بار در سال ۱۹۱ توسط دو محقق به نام‌های «استورات هابر» (Stuart Haber) و «اسکات استورنتا»  Scott Stornetta))  کشف شد اما دو دهه طول کشید تا بلاخره در ژانویه سال ۲۰۰۹ بلاک چین برای اولین بار نخستین اپلیکیشن خود را رونمایی کرد.

پروتکل بیت کوین روی بلاک چین ساخته شده است. سازنده‌ی بیت کوین (Satoshi Nakamoto) بیت کوین را به عنوان پولی الکترونیکی معرفی کرد که سیستم آن نفر به نفر است و هیچ شخص سومی در آن نقش ندارد.

ملیون‌ها آدم در سرتاسر دنیا هستند که حداقل قسمتی از یک بیت کوین را خریده‌اند. اگر کسی تصمیم بگیرد با استفاده از بیت کوین خریدی انجام دهد، باید از بلاک چین استفاده کند.

وقتی یک کامپیوتر با هش کردن بلاکی، ‌معادله‌ی آن را حل کند الگوریتم تراکنشِ انجام شده، بلاک را تایید خواهد کرد. تراکنش کامل شده ثبت و به صورت یک بلاک به زنجیره اضافه می‌شود. بعد از آن تغییر دادن بلاک امکان پذیر نخواهد بود. در بیت کوین و بلاک چین‌های دیگر؛ کامپیوترهایی که بلاک‌ها را به درستی تایید و به زنجیره اضافه کنند ارز دیجیتال جایزه می‌گیرند. به این پروسه ماینینگ می‌گویند.

با این که تراکنش‌ها روی بلاک چین به صورت عمومی نمایش داده می‌شوند، اطلاعات کابران مخفی می‌ماند. برای انجام تراکنش‌ها در شبکه‌ی بیت کوین کاربران نیاز دارند برنامه‌ای به نام کیف پول را نصب کنند. هر کیف پول دو کلید دیجیتال دارد. کلید عمومی و کلید خصوصی. کلید عمومی نشان می‌دهد تراکنش از کجا و به چه مقصدی انجام شده. این کلید در کیف پول بلاک چین همان امضای دیجیتال شما خواهند بود.

استخراج بیت کوین چیست؟

ماین کردن ارزهای دیجیتال فرآیندی پر دردسر است. هزینه‌های بالای استخراج و درآمد متغیر آن کار ماینرها را کمی سخت کرده است. با این حال برای سرمایه‌ گذارانی که به ارزهای دیجیتال علاقه دارند، ماین کردن جذابیت زیادی دارد چرا که ماینرها درآمد خود را به صورت توکن‌های ارز دیجیتال می‌گیرند.

قبل از این که وقت و انرژی خود را روی ماین کردن بگذارید، باید این مقاله را مطالعه کنید تا مطمئن شوید که استخراج بیت کوین برای شما گزینه‌ی مناسبی باشد.

همان‌طور که گفته شد، بیشترین جذابیت ماین کردن برای ماینرها دریافت توکن‌های ارز دیجیتال است. البته راه‌های دیگری برای به دست آوردن توکن‌های ارز دیجیتال وجود دارد. با استفاده از ارزهای فیات می‌توانید توکن بخرید. همچنین با استفاده از برنامه‌های تبادل ارز دیجیتال می‌توانید ارز خود را به هر ارزی که می‌خواهید تبدیل کنید. مثلا با اتریوم یا «نئو» (NEO) می‌توانید بیت کوین بخرید. حتی از طریق بازی‌های کامپیوتری و انتشار پست‌های بلاگ‌هایی که به کاربران به جای وجه نقد ارز دیجیتال می‌دهند نیز می‌توانید توکن بگیرید. برای مثال در «استیم ایت» (Steemit)‌ کاربران می‌توانند به بلاگرها ارز دیجیتال بدهند که به این ارز دیجیتال «استیم» (STEEM) می‌گویند. بعد از دریافت استیم می‌توانید آن را به بیت کوین تبدیل کنید.

ماینر چیست؟ کار استخراج کننده بیت کوین چیست؟

ماینرها تراکنش‌های گذشته‌ی بیت کوین را تایید می‌کنند. این قرارداد که توسط خالق بیت کوین «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) تنظیم شده است، باعث می‌شود کاربران بیت کوین صادقانه عمل کنند. با تایید کردن تراکنش‌ها، ماینرها کمک می‌کنند تا مشکل (دوبار پرداخت) حل شود.

مشکل دو بار پرداخت وقتی پیش می‌آید که صاحب بیت کوین دوبار بیت کوین خود را بفروشد. در ارزهای معمولی مانند دلار و طلا این مشکل وجود ندارد.

وقتی شما برای خریدن لباسی یک ۲۰ دلاری بدهید دیگر آن پول متعلق به شما نیست و کسی دیگر آن را از شما گرفته است. پس خطر این که دوباره با همان ۲۰ دلاری بخواهید لباس دیگری از مغازه‌ی بعدی بخرید وجود ندارد

ماین کردن و گردش بیت کوین چیست؟

علاوه بر پرکردن جیب ماینرها و حمایت از اکوسیستم بیت کوین، استخراج کردن هدف دیگری نیز دارد. ماین کردن تنها راه برای اضافه کردن ارز دیجیتال به گردش بازار بیت کوین است. به عبارت دیگر این ماینرها هستند که ارزهای دیجیتال را استخراج می‌کنند.

برای مثال در نوامبر سال ۲۰۱۹ هجده میلیون بیت کوین وجود داشت. هر یک از این بیت کوین‌ها توسط ماینرها استخراج شده‌اند. بدون کمک ماینرها، بیت کوین به عنوان یک شبکه‌ی قابل استفاده خواهد بود اما هیچ بیت کوینی به این چرخه اضافه نخواهد شد.

کیف پول بیت کوین

بیت کوین نیز مانند تمامی ارزهای دیجیتال به صورت فیزیکی وجود ندارد،‌ در واقع می‌توان ارزهای دیجیتال را پول‌های مجازی نامید. ارزهای دیجیتال از لحاظ فنی نمی‌توانند  درهر جایی ذخیره شوند به همین دلیل برای ذخیره سازی ارزهای دیجیتال نیاز به «کیف پول ارزهای دیجیتال» (wallets cryptocurrency) است.

در واقع ممکن است این سوال پیش آید که ما باید بیت کوین‌های خود را کجا ذخیره کنیم؟ بیت کوین نیز دارای کیف پول‌های متفاوت است که ما به دونوع آن اشاره خواهیم کرد.

کیف پول های آنلاین (wallets hot)

در کیف پول‌های آنلاین کلید خصوصی به صورت آنلاین به دستگاه‌های متصل به اینترنت ذخیره می‌شود. به عنوان مثال در مبادلات ارزهای دیجیتال یا سایر وب‌سایت‌ها‌، رایانه‌ها‌، تبلت‌ها یا تلفن‌های هوشمند.

کیف پول های آفلاین (wallets cold)

در کیف پول‌های آفلاین کلید خصوصی روی کاغذ یا سخت افزارهای آفلاین مانند یو اس بی، رایانه یا در حافظه شخص ذخیره می‌شوند. علاوه بر این‌، دستگاه‌های سخت افزاری مخصوص ذخیره سازی بیت کوین مانند لجر یا ترزور نیز وجود دارند.

این کیف پول‌ها نیازهای مختلف خریداران را برطرف می‌کنند در واقع هر کدام از آن‌ها مزیت‌های مختلفی از قبیل امنیت،‌ دسترسی آسان،‌ راحتی وغیره را برای کاربران خود به ارمغان می‌آورند.

دستگاه ماین چیست؟ بهترین دستگاه های ماین کدامند؟

استخراج بیت کوین اگر به درستی و با دستگاه مناسب انجام شود، می‌تواند برای شما سودآور باشد. سودآور بودن این پروسه دلیلی شده تا این صنعت رو به بزرگ و بزرگ‌تر شدن برود. هم اکنون به صورت ماهانه دستگاه‌های جدید وارد بازار شده و دستگاه‌های قدیمی‌تر از دور خارج می‌شوند. شاید برای شما هم سوال باشد که بهترین دستگاه استخراج بیت کوین با در نظر گرفتن تمام جوانب، کدام دستگاه است؟

استخراج بیت کوین در ایران قانونی است یا غیرقانونی؟

ماین کردن بیت کوین یا به طور کل هر ارز دیجیتال دیگری در ایران غیرقانونی نیست ولی به یاد داشته باشید که باید برای انجام دادن این فرآیند، از وزارت صنعت و معدن و تجارت مجوز بگیرید. پس استخراج بیت کوین بدون مجوز قانونی عملی غیرمجاز به حساب می آید و پیامدهای خودش را دارد.

واردات دستگاه‌های استخراج بیت کوین در ایران از سال ۱۳۹۸ شکل قانونی به خودش گرفته است ولی حتی خرید این دستگاه‌ها نیز نیاز به گرفتن مجوز دارد. به دلیل مشکلات قانونیِ وارد کردن این دستگاه‌ها به ایران، اکثر دستگاه‌های موجود در کشور به صورت غیرقانونی و قاچاقی وارد کشور شده‌اند و در صورت استفاده از آن‌ها، قانون حق ضبط و توقیف دستگاه‌های قاچاقی را در پی دارد.

در تاریخِ نوشته شدن این مقاله دستگاه (Bitmain Antminer S17) بهترین دستگاه برای استخراج بیت کوین شناخته شده است. در ادامه اطلاعات این دستگاه را برای شما شرح داده‌ایم.

البته نمی‌توان با اطمینان دستگاهی را به عنوان بهترین معرفی کرد چرا که این موضوع کاملا نسبی است و ممکن است در برخی از مناطق جغرافیایی و بعضی شرایط دستگاه‌هایی مورد استفاده قرار بگیرند که در مناطق و شرایط دیگری سودآوری نداشته باشند.

طبق یک قاعده‌ی کلی می‌توان ادعا کرد که بهترین دستگاه ماین دستگاهی است که علاوه بر ماندگاری و طول عمر بالا، بازگشت سرمایه‌ی آن سریع‌تر باشد. زمان برگشت سرمایه به یک بازه‌ی زمانی گفته می‌شود که شما بتوانید پول خرید دستگاه و هزینه‌های جانبی آن را برگردانید.

براساس قاعده‌ای که در بالا گفته شد، بهترین و جدیدترین دستگاه ماین همیشه محبوب‌ترین آن نیست. برای نمونه با این که دستگاه (+Bitmain Antminer S17) بهترین دستگاه استخراج بیت کوین در بازار محسوب می‌شود ولی هنوز هم برخی از فارم‌های بزرگ از دستگاه قدیمی‌تری به نام (S9) و مدل‌های شبیه به آن استفاده می‌کنند.

بیت کوین یکی از ارزهای دیجیتال به شمار می‌رود که هویت خود را به تدریج پیدا کرده و نام خود را همه جا بر زبان مردم انداخته است. برای این که مردم بتوانند به چنین کالای با ارزش و بی ثباتی اعتماد کنند، باید از آن شناخت کامل داشته باشند و بدانند که چه چیزی بیت کوین را حمایت می‌کند. هنوز کمتر کسی می‌تواند خودش را راضی به خریدن چنین سرمایه‌ای بکند. اگر می‌خواهید بدانید که واقعا پشتوانه‌ی بیت کوین چیست با ما همراه باشید.

به هر روی این ارز دیجیتال که سال‌هاست روی زبان مردم افتاده و شهرت خوبی دارد، باید پشتوانه‌ای داشته باشد تا بتوان به آن اعتماد کرد. اما سوال اصلی این جاست که آیا این ارز واقعا پشتوانه‌ای دارد یا خیر؟ اگر بخواهیم پاسخ واضحی به این سوال بدهیم باید اعتراف شود که خیر! هیچ نهاد و شخص خاصی از این ارز دیجیتال پشتیبانی نمی‌کند. دراصل حامی اصلی بیت کوین کاربران آن هستند.

در زمان گذشته بیشتر ارزها به واسطه‌ی طلا و نقره پشتیبانی می‌شدند. همچنین تا زمان اتمام جنگ جهانی دوم، طلا به عنوان پشتوانه‌ای برای ارزها مورد استفاده قرار می‌گرفت. در همان زمان بانک‌ها اجازه داشتند برای جلوگیری از تورم، طلا را خرید و فروش کنند. البته این روش معایب بسیار زیادی داشت که در گذشت زمان کم کم خودش را نشان داد.

بعد از دهه‌ی ۶۰ بود که به دلیل روی کار آمدن دلار آمریکا (که موجب شد بسیاری از معاملات به هم بریزند) دولت‌ها تصمیم گرفتند که ارز فیات را وارد کار خود کنند. دلار به گونه‌ای بود که هیچ پشتوانه‌ای نداشت. در گذشته ۱ دلار، برابر با مقدار مشخصی از طلا بود اما دلار به همین منوال به طلا وابسته نماند و مستقل شد. اگرچه هنوز می‌توان با دلار طلا خرید اما ارزش گذشته را ندارد.

پشتوانه ی بیت کوین چیست؟

بیت کوین هم در حال حاضر نوعی ارز فیات به شمار می‌رود که ارزش آن را بازار تعیین می‌کند. اما بیت کوین تفاوت‌هایی با ارزهای فیات دارد و این فاکتورها باعث شده است که بیت کوین از ارزهای فیات دیگر بسیار قابل اعتمادتر باشد. اول این که بیت کوین برای استخراج شدن، نیاز به دستگاه‌های بسیار قدرتمند، صرف سرمایه‌ی اولیه و زمان زیادی دارد. بعد از آن این که با زیادن شدن تعداد بیت کوین‌ها به ارزش آن نیز افزوده می‌شود.

همه‌ی دولت‌ها می‌توانند، هروقت که خواستند عرضه‌ی پول خود را زیاد کنند اما در پی این عمل ارزش پول نیز پایین خواهد آمد. در بیت کوین این ماجرا برعکس است و تعداد بیت کوین‌هایی که در بازار مورد عرضه قرار می‌گیرند، رو به کاهش می‌رود.

اگر بخواهیم ارز دیجیتالی که به تازگی ابداع و وارد بازار شده است را ارزیابی کنیم باید به نرخ پذیرش، قابلیت خرید با آن و مقیاس جامعه‌ای که آن را پذیرفته است توجه داشته باشیم. هم اکنون تمام ارزها مانند:‌ دلار، یورو و حتی بیت کوین مطابق با آنچه که به آن ارزش می‌دهد ارزشمند هستند.

پس با تمام چیز‌هایی که گفته شد به این نتیجه می‌رسیم که بیت کوین زیر نظر هیچ نهاد یا شخصی نظارت نمی‌شود و هدف از مجزا کردن آن از ارزهای دیگر بخاطر جلوگیری از چاپ بی رویه‌ی آن است. در نتیجه ارزش و پشتوانه‌ی بیت کوین را خود کاربران مشخص می‌کنند. اینکه چه حجمی بیت کوین مبادله شود و هش ریت شبکه‌ی آن به چه صورت باشد، دو دلیل مهم برای مشخص کردن پشتوانه و البته ارزش بیت کوین است.

آیا می‌توان بیت کوین جعلی ساخت؟

برای ارزهای حقیقی و قدیمی مکانیزم‌هایی در نظر گرفته می‌شد که جعل و چاپ‌شان کار دشواری باشد. اما باز هم با وجود چنین تدابیری، جعل اسکناس‌های مختلف در سراسر دنیا صورت می‌گیرد. بیت کوین ارزی دیجیتالی است و بنابراین امکان کپی‌کردن آن وجود دارد؟ آیا کپی‌کردن به این معناست که می‌توان بیت کوین جعلی ساخت؟  پاسخ به این سوالات منفی است. امکان کپی‌کردن بیت کوین و جعل آن وجود ندارد. اما چرا؟ تراکنش‌های بیت کوینی بر بستر شبکه‌ای موسوم به بلاک‌چین صورت می‌گیرد. در این شبکه، فهرستی از تمام تراکنش‌ها وجود دارد.

هر کاربر فعال در سطح آن شبکه هم فهرستی از تراکنش‌های صورت ‌گرفته دارد. بنابراین، نمی‌توان انتظار داشت که در تراکنش‌ها دست برده شود یا در تولید بیت کوین که نیازمند مصرف انرژی زیاد و استخراج است، تقلبی رخ بدهد. زمانی هم که می‌خواهید بیت‌کوین‌هایی را به شخصی دیگر ارسال کنید، تراکنشی را در سطح بلاک‌چین سامان‌دهی می‌نمایید. شبکه بعد از اینکه تایید کرد که نشانی‌تان معتبر است و مبلغ درست عنوان شده، کار ارسال مبلغ بیت کوین را پیش می‌برد. بنابراین، هیچ ریسکی بابت تقلب و جعل بیت کوین‌ها وجود ندارد و به‌عبارت دیگر، چیزی برای جعل موجود نیست.

تعداد بیت‌ کوین‌های موجود در دنیا محدود هستند. همه می‌دانند که فقط ۲۱ میلیون واحد از این ارز دیجیتالی در دنیا وجود دارد. بنابراین، امکان ساخت بیت کوین‌های جعلی از اساس ممکن نیست. برای استخراج هر بیت کوین باید قواعدی رعایت شود که پای‌‌بندی به آنها اصلا کار ساده‌ای به نظر نمی‌رسد. با این اوصاف، بعید است که اصلا فرد یا افرادی به دنبال چنین نوعی از جعل در دنیای ارزهای دیجیتالی باشند. برخی معتقدند که بیت کوین دیجیتالی است و با کپی‌کردن فایل آن می‌توان اقدام به تقلب و جعل کرد. باید بگوییم چنین فرضیه‌ای هم کاملا نادرست است. چرا؟ به دلیل اینکه علی‌رغم دیجیتالی ‌بودن این ارز دیجیتالی، وجود فنون رمزنگاری مختلف مانند کلیدهای عمومی و خصوصی مانع از آن می‌شوند که امکان جعل بیت کوین وجود داشته باشد.

بلاک چین و رایانه‌هایی که در بستر آن مشغول به فعالیت هستند، در مقابل چنین چیزی ایمن شده‌اند. در زمان شکل‌گیری شاخه‌ای تازه در بلاک‌چین، بیت کوین شاخه‌ای را می‌پذیرد که مدت‌زمان بیشتری از ساخت آن گذشته باشد. بنابراین، همان شاخه اولیه شکل‌گیری تراکنش نخست مورد قبول واقع می‌شود. چنین روندی تقلب و جعل را در بلاک چین و برای بیت کوین بی‌معنا می‌کند. پس بیت کوین قابلیت جعل ندارد و نمی‌توان آن را کپی کرد. سازوکارهای زیرساخت شبکه تحت فعالیت این ارز دیجیتالی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست.

چه چیزی قیمت بیت کوین را مشخص می‌کند؟

کشف کردن قیمت پروسه‌ای است که طی آن خریداران و فروشنده‌ها در بورس‌های ارز دیجیتال با یکدیگر ملاقات می‌کنند تا در مورد قیمت خرید و فروش آن‌ها به توافق برسند.

خریدران می‌خواهند بیت کوین خود را به کمترین قیمت ممکن بخرند و فروشندگان هم می‌خواهند بیت کوین‌شان را به بالاترین قیمت ممکن بفروشند. هر دو طرف معامله قبل از این که هرگونه تبادلی میانشان صورت بگیرد، باید سر قیمت بیت کوین به توافق برسند.

قیمت فعلی بیت کوین به طور کل توسط آخرین قیمتی که خریدار و فروشنده روی آن توافق کرده‌اند، مشخص می‌شود. حالا شاید این سوال برای شما پیش بیاید که چطور خریدار و فروشنده سر قیمت بیت کوین به توافق می‌رسند.

کتاب سفارشات

رابط معاملات برای هرگونه تبادل ارز را «کتاب سفارشات» (Order book) می‌گویند. البته این یک کتاب واقعی نیست، بلکه صفحه‌ی نمایشی است در مورد اطلاعات بازار که به قیمت‌های خرید و فروش در بازار اشاره می‌کند.

در قسمت خرید این کتاب، لیست تمام تقاضاهای خریدِ بیت کوین به قیمتی مشخص (که به آن «پیشنهادات» (Bids) می‌گویند.) قرار داده شده است. همچنین در بخش فروشِ این کتاب، لیست تمام تقاضاها برای فروش بیت کوین به قیمتی مشخص (که به آن «درخواست» (Asks) می‌گویند.) گذاشته شده است.

سازندگان و گیرندگان

نمی‌توان گفت که در نوسانات قیمت بیت کوین یک طرف بیشتر موثر است چرا که هر تبادلی نیاز به خریدار و فروشنده دارد. (اگر کسی بیت کوین خریده باشد، کسی دیگر نیز آن را فروخته است).

آن چه که قیمت بیت کوین را بالا و پایین می‌برد، طرفی است که برای «گسترش دادن» یا همان به توافق رسیدن سر قیمت بیشتر تلاش می‌کند. گسترش، تفاوتِ میان بهترین قیمت پیشنهادی و بهترین قیمت تقاضا است.

مثلا اگر قیمت پیشنهادی خریدار ۹۴۰۰ دلار بوده و قیمت پیشنهادی فروشنده ۹۴۵۰ باشد، گسترش آن ۵۰ دلار خواهد بود. هرکدام از طرفین معالمه که مشتاق تمام کردن مبادله باشد، از آن ۵۰ دلار چشم پوشی می‌کند. به کسی که از تفاوت میان قیمت‌ها چشم پوشی کرده، گیرنده می‌گویند چرا که درخواست لیست شده در کتاب سفارشات را از طرف سازنده می‌گیرد. (سازنده به کسی می‌گویند که تبادل را شروع کرده است).

حال اگر بگوییم چند خریدار مختلف به این باور برسند که قیمت بیت کوین تا روز جمعه به ۱۰ هزار دلار خواهد رسید، این خریداران تبدیل به گیرنده خواهند شد.

خریداران باور دارند که با خریدن بیت کوین به قیمتی زیر ۱۰ هزار دلار سود خواهند کرد. همین امر باعث می‌شود به راحتی از تفاوت قیمت میان عرضه و تقاضا چشم پوشی کرده و تمام بیت کوین‌هایی که قیمت ۹۴۰۰ دلار دارند را بخرند. به این صورت روی هر بیت کوین ۶۰۰ دلار به غیر از آن ۵۰ دلاری که از قیمت کل کم شده است، سود خواهند کرد. بعد از این که مبادله به پایان رسید قیمت پیشنهادی بعدی برای خرید بیت کوین روی ۹۴۵۰ خواهد بود. سپس به ۹۵۰۰ می‌رسد و این روند در لیست درخواست‌ها به همین منوال ادامه پیدا می‌کند.

اگر خرید زیاد باشد، فروشندگان متوجه این موضوع خواهند شد و قیمت مورد تقاضای خود را بالا می‌برند. این روند به قدری ادامه پیدا می‌کند تا بلاخره فشار خرید پایین بیاید و در نتیجه مسیر این روند برعکس خواهد شد. در طول زمان کم کم قیمت بیت کوین رو به کاهش می‌رود. این فشار، قیمت خرید و فروش بیت کوین را تعیین می‌کند.

چرا قیمت بیت کوین کاهش پیدا می ‌کند؟

قیمت نزدیک به بالاترین نرخ در همه‌ی زمان

غالبا وقتی قیمت بیت کوین نزدیک به بالاترین قیمت درهمه‌ی زمان می‌شود، مقاومت قیمت شکسته شده و قیمت به سطح قبلی افت پیدا می‌کند.

این امر به این بستگی دارد که بسیاری از معامله گران سفارشات فروش خود را در زمان بالاترین قیمت در همه زمان می‌گذارند. وقتی قیمت به بالاترین نقطه برسد، فشار خرید به بالاترین نقطه می‌رسد و طبیعتا در مدت زمانی کوتاه، قیمت کاهش پیدا خواهد کرد.

رسانه (FUD)

مخفف سه کلمه ترس، شک و نامطمئن بودن (FUD) است. (FUD)  رسانه‌ زمانی اتفاق می‌افتد که گزارشات منفی در مورد بیت کوین انتشار یابد. (FUD)  رسانه‌ می‌تواند باعث ترس مردم شود. در نتیجه مردم اعتمادشان را به بیت کوین از دست می‌دهند و فشار روی خرید کم خواهد شد.

به یاد داشته باشید که رسانه‌ها بیشتر از این که به دنبال تحقیقات دقیق و تفصیلی باشند، قصد دارند فروش خود را بالا برده و توجه مخاطبین را جلب کنند. پس در فروش بیت کوین خود بخاطر تیترهای رسانه‌ها، عجله نکنید.

پخش کردن کوین در بازار

به عنوان یک قاعده‌ی کلی، هر زمان که مقدار زیادی بیت کوین در بازار فروخته می‌شود، به دلیل افزایش فشار فروش، قیمت بیت کوین کاهش خواهد یافت.

برای مثال؛ در بعضی از موارد وقتی مقامات قانونی مانند «اف بی آی» (FBI) مقدار زیادی بیت کوین را از عملیات غیرقانونیِ خرید و فروش بیت کوین ضبط می‌کنند، این بیت کوین‌ها در مزایده‌ها به قیمتی پایین‌‌تر از قیمت بازار به فروش می‌رسند.

همین موضوع باعث افت قیمت بیت کوین خواهد شد چرا که معمولا کسی که بیت کوین‌ها را در مزایده به قیمت پایین خریده است، قسمتی از آن را برای فروش می‌گذارد.

چرا قیمت بیت کوین بالا می‌ رود؟

عبور از (ATH)، اگر قیمت بیت کوین از بالاترین سطح خود عبور کند، از جوانب زیادی این امر باعث بالا رفتن فشار خرید و در نتیجه بالا رفتن قیمت بیت کوین خواهد شد.

البته باید در نظر داشت که وقتی فشار خرید بالا برود، بعد از مدت زمانی افت شدید قیمت اتفاق می‌افتد. اگر می‌خواهید  در‌چنین زمانی خرید خود را انجام دهید باید بسیار دقیق عمل کنید و به یاد داشته باشید که لازم است مقداری از پول خود را ذخیره کنید.

پوشش رسانه‌ ای و هرج و مرج

درست همانطور که (FUD) رسانه‌ای می‌تواند باعث ترس و بالا بردن فشار فروش شود، هرج و مرج در رسانه‌ها قادر به بالا بردن فشار خرید خواهد بود. این موضوع در سال ۲۰۱۷ و وقتی قیمت بیت کوین تا ۲۰هزار دلار بالا رفت، به همه ثابت شد.

هر روزی که قیمت بیت کوین تحت پوشش رسانه‌ها قرار می‌گرفت، قیمت آن بالا می‌رفت. به طور کلی زمانی که قیمت‌ها تحت تاثیر رسانه بالا و پایین می‌روند، باید برای خرید یا فروش آن احتیاط کنید چرا که خیلی زود قیمت به حالت اولیه‌ی خود برخواهد گشت. همان‌طور که هرج و مرج در رسانه‌ها می‌تواند باعث بالا رفتن ناگهانی قیمت شود، به همان سرعت هم قیمت افت خواهد کرد.

عدم اعتماد به پول فیات

یکی از دلایل بالا رفتن قیمت بیت کوین در طول سال‌های اخیر بی‌اعتمادی مردم به پول فیات مانند دلار یورو و غیره بوده است.

وقتی اغلب مردم اعتماد خود را به پول رایج کشور و سیستم بانکی از دست بدهند، به دنبال جایگزینی می‌گردند که مانند پول فیات تحت هیچ نهاد و بانکی قابل کنترل نباشد. معمولا بیت کوین نسبت به دارایی‌های دیگری مانند طلا راه حل محبوب‌تری است.

پذیرش

وقتی یک خرده فروش یا موسسه‌ی مالی بزرگ شروع به پذیرش بیت کوین می‌کند، معمولا همین موضوع به بازار سیگنال می‌دهد که بیت کوین تبدیل به جریان اصلی شده است.

یکی دیگر از تعیین کنندگان جهت قیمت بیت کوین، تایید ابزارهای مالی بیت کوین مانند «آینده‌ی بیت کوین» (bitcoin futures) است.

این ابزارهای مالی به موسسه‌های بزرگ مانند بانک‌ها، خیریه‌های بزرگ و غیره اجازه می‌دهند تا بدون نیاز به خریدن پول، روی بیت کوین سرمایه گذاری کنند.

برخی بر‌این باورند که اگر فعالانِ اصلی بازار؛ بیت کوین را یک سرمایه‌ی واقعی و مهم بدانند، طولی نمی‌کشد تا عموم مردم نیز به بیت کوین اعتماد کنند به همین دلیل فشار خرید بالا خواهد رفت.

کمبود منابع

یکی دیگر از تعیین کنندگان قیمت بیت کوین، کمبود منابع است. منابع کلی بیت کوین به ۲۱ ملیون عدد می‌رسد. تا به امروز ۸۵ درصد این بیت کوین ماین شده است. امروزه در هر ۱۰ دقیقه ۶.۲۵ عدد بیت کوین دیگر هم ماین می‌شود. البته این عدد هر ۴ سال یکبار نصف می‌شود.

عده‌ای بر این باورند که کم شدن تعداد بیت کوین در آینده باعث بالا رفتن قیمت آن خواهد شد.

کردیت کارت بیت کوین یا کارت اعتباری بیت کوین چیست؟

درحال حاضر هیچ کارت اعتباری بیت کوینی وجود ندارد اما ممکن است به زودی در دسترس قرار بگیرد. «پوشه» (fold) که یک برنامه‌ی خرید مناسب برای بیت کوین است، امکان دارد در تاریخ ۲جولای ۲۰۲۰ کردیت کارت بیت کوین را انتشار دهد.

«بلک رایز» (Blackrize) شرکت دیگری است که امکان دارد این کارت اعتباری را در سال ۲۰۲۰ بیرون دهد. از طرفی دیگر یک کارآفرین مستقر در سانفرانسیسکو هم درحال کار روی این کارت اعتباری است. این کارت اعتباری ارز دیجیتال را به عنوان پاداشِ ثبت نام به صاحب کارت ارائه می‌دهد. این فرآیند به همان صورتی است که دیگر کارت‌های اعتباری، پوینت و مایل را به عنوان جایزه ثبت نام ارائه می‌کنند.

این کارت۱ درصد ارز دیجیتال برای ثبت نام به شما می‌دهد؛ همان‌طور که کارت‌های اعتباری دیگر، ۱ درصد از پولتان را به عنوان جایزه به شما برمی‌گردانند. بیشتر از ۵۰۰۰ نفر در لیست انتظار این کارت هستند.

درحال حاضر، کردیت کارت‌های ایالت متحده فقط به شما اجازه‌ی خرید به دلار آمریکا را می‌دهند. اگر شما قصد پرداخت قبض‌های خود را با بیت کوین داشته باشید، مجبور می‌شوید بیت کوین خود را در ابتدا تبدیل به دلار آمریکا کنید و پول را به حساب خود بریزید.

ساتوشی ناکاموتو کیست؟

«ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) نامی است که توسط سازنده یا سازنده‌های پروتکلی که در ارز دیجیتال بیت کوین به کار رفته، انتخاب شده است.
اگرچه نام ساتوشی ناکاماتو تقریباً مترادف با مفهوم بیت کوین است اما هیچگاه شخصیت فیزیکیِ کسی که این نام را انتخاب کرد، پیدا نشده است. این موضوع بسیاری از افراد را به سمت این باور سوق می‌دهد که ساتوشی ناکاماتو یک اسم مستعار برای شخص یا گروهی مستقل از این نام است.

ممکن است ساتوشی ناکاماتو اصلا فردی واقعی نباشد. احتمال می‌رود که این اسمِ گروه یا فردی باشد که قصد نداشته است، هویت واقعی خود را فاش کند.

ساتوشی ناکاماتو مبهم ترین شخصیت در دنیای ارز دیجیتال محسوب می شود. تا به امروز مشخص نشده است که این نام به یک فرد اشاره می‌کند یا به گروهی از افراد. آن چه مشخص است این است که ساتوشی ناکاماتو در سال ۲۰۰۸ مقاله‌ای را منتشر ساخت که باعث رشد ارزهای دیجیتال شد.

این مقاله به نام (بیت کوین یک سیستم پولی آنلاین است که به صورت همتا به همتا (Peer to Peer) عمل می‌کند.) استفاده از شبکه‌ی همتا به همتا (P2P)، به عنوان راه حلی برای مشکل دوبار فروختن بیت کوین ارائه شده است. این مشکل که ارزهای دیجیتال می‌توانند چند بار مصرف شوند، در ارزهای فیات و وجه نقد وجود ندارد؛ چرا که ارز فیات فقط می‌تواند در یک زمان و یک مکان وجود داشته باشد. ارزهای دیجیتال برخلاف ارزهای فیات حضور فیزیکی ندارند و استفاده از آن‌ها در معامله‌ها لزوما به معنای خارج شدن آن‌ها از تملک شخصی فرد نیست.

چرا ساتوشی ناکاماتو گمنام باقی مانده است؟

یکی از حقایق جالب درباره بیت کوین این است که هیچ‌کس نمی‌داند، خالق آن دقیقا کیست. حدس ‌وگمان‌ها در این زمینه تا همین لحظه که مشغول مطالعه این متن هستید هم ادامه دارد. نخستین بار بیت کوین در اکتبر سال ۲۰۰۸ میلادی پا به دنیا گذاشت. گفته‌ها حاکی از آن بود که خالق آن فردی به نام «ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto) است، اما تا به امروز نه هیچ‌کس او را دیده و نه ردپایی از حضورش وجود دارد. در روزهای آغازین فعالیت بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو در قالب یک نویسنده در فضای آنلاین درباره بیت کوین می‌نوشت و از اهدافش برای دیگران می‌گفت. برای مثال، یکی از اهداف ساتوشی و بیت کوین برداشتن نظامی متمرکز برای تراکنش‌های مالی بود.

در واقع، بیت کوین آمده تا واسطه‌ها را از معاملات حذف کند ونقش بانک‌ها و موسسات مالی را در انجام فعالیت‌های مالی کم‌رنگ یا حتی بی‌رنگ کند. پس هدف اصلی بیت کوین یعنی حذف بانک‌های مرکزی از معاملات و تراکنش‌ها دشمنان زیادی را برایش به همراه می‌آورد. این‌طور نیست؟ این یکی از نخستین دلایل پنهان‌ شدن ساتوشی ناکاماتو به نظر می‌رسد. جنجالی که این ارز دیجیتالی به پا کرده است، قطعا به مذاق خیلی‌ها خوش نمی‌آید و این یعنی وجود تهدیدی بزرگ برای جان خالق آن. پس عقلانیت دقیقا همین کاری است که ساتوشی ناکاماتو کرده و فعلا کسی او را نمی‌شناسد. هیچ‌یک از ایمیل‌ها و سایت‌هایی که ناکاماتو با آن‌ها فعالیت کرده قابلیت ردیابی ندارند.

بیت کوین به عنوان ارزی دیجیتالی وارد دنیا شده است که از هیچ سازمان، فرد و ارگانی برای پیشرفت در مسیر خود دستور نمی‌گیرد و تحت نظارت هیچ‌چیز و هیچ‌کسی هم نیست. بنابراین، ابراز هرگونه اظهارنظر یا اطلاعیه‌ای از سوی ناکاماتو می‌تواند روی هویت مستقل بیت کوین اثرگذار باشد. در واقع، بیان عقاید مستقیم خالق بیت کوین می‌تواند روی روند سرمایه‌گذاری بر آن و قیمتش اثراتی بگذارد. پس این هم دلیل دیگری است که ناکاماتو خود را پنهان کرده و خبری از حضورش نیست.

ارزهای دیجیتالی دیگری که خالقانی مشخص دارند، مدام زیر ذره‌بین هستند و هرگونه اظهارنظری از سوی پدید آورندگان آن‌ها باعث ایجاد این شائبه می‌شود که مزیت و نفعی شخصی به میان است. علاوه بر این‌ها، اعلام و اعمال هر گونه تغییری در پروتکل بیت کوین از سوی ناکاماتو می‌تواند موجبات اعتراض دسته‌ای از فعالان و طرف‌داران بیت کوین را فراهم کند. این موضوع، دو دستگی‌هایی در فضای معاملات و فعالیت این ارز دیجیتالی به وجود می‌آورد که چندان خوشایند نیست.

دلیل دیگری هم برای پنهان‌ ماندن هویت ناکاماتو وجود دارد. ارزهای دیجیتالی دیگری که خالقانی مشخص و معروف دارند، مدام تهدیدات و خطراتی را به مخترعان خود تحمیل می‌کنند. از مقامات کشورها گرفته تا جنایتکاران مدام در حال تهدید این افراد هستند. پس این هم دلیل عقلانی دیگری است که مخترع بیت کوین میلی به معرفی خود به دنیا ندارد. چه خالق بیت کوین خودش را معرفی کند و چه خیر، این فناوری به مسیر خودش ادامه می‌دهد. این ناشناس ‌بودن باعث می‌شود که مفهوم ارز دیجیتالی بیت کوین بدون وابستگی به هیچ‌کس و هیچ‌چیز در مسیر رشد و تکامل خود پیش برود.

ارزش بیت کوین چطور تعیین می‌شود؟

بیت کوین ارزش و قیمت دارد. چرا؟ چون می‌توان از آن به عنوان پول استفاده کرد. این ارز دیجیتالی ویژگی‌های پول را دارد. پشتوانه‌ی بیت کوین ریاضیات و عملیات برنامه‌نویسی است. بنا به افزایش میزان کاربران، تاجران و استارتاپ‌هایی که از بیت کوین استفاده می‌کنند، ارزش آن هم دستخوش تغییرات می‌شود. ارزش بیت کوین مبتنی بر عرضه و تقاضا تعیین می‌شود.

زمانی که تقاضا بالا می‌رود، قیمت هم افزایش پیدا می‌کند. با اُفت تقاضا، قیمت هم کاهش پیدا می‌کند. تعداد بیت کوین‌های در گردش در دنیا محدودند و بیت کوین‌هایی که قرار است تولید شوند هم نرخ مشخصی دارند و روند تولیدشان با تعدادی کاهشی همراه است.

اعداد بیت کوینی که در دنیا وجود دارند، مشخص است و می‌توان تعداد آن را پیش‌بینی کرد. این یعنی، تقاضا باید از سطح معلوم تورم پیروی کند تا قیمت را ثابت نگه دارد. بازار بیت کوین نسبت به چیزی که می‌تواند باشد، هنوز بازار کوچکی است. به همین خاطر است که آن‌قدر در آن پول جابه‌جا نمی‌شود که بتواند روی قیمتش اثر بگذارد.

دلیل وجود نوسانات شدید در ارزش بیت کوین هم دقیقا همین است. حتی این امکان وجود دارد، روزی فرابرسد که بیت کوین دیگر ارزشی هم نداشته باشد. در طول تاریخ ارزهایی وجود داشته‌اند که چنین رفتاری از خود نشان داده‌اند، مثلا دلار زیمبابوه. البته ناگفته نماند که مشکل ارزهای حقیقی که در گذشته منسوخ شدند، مسائلی نظیر تورم شدید بود.

بیت کوین با توجه به مقدار محدودی که دارد، دچار چنین مساله‌ای نمی‌شود اما تهدیدات دیگری مانند اختلالات احتمالی در فناوری پشت این ارز دیجیتالی، رقابت با ارزهای حقیقی، مسائل سیاسی و… می‌تواند روی بیت کوین اثر بگذارد و آن را از صحنه ارزهای دنیا خارج کند. باید دید که آینده چطور پیش می‌رود و بیت‌ کوینی که ارزشی پرنوسان دارد، به چه سمت‌وسویی به حرکت درمی‌آید.

شایان ذکر است که افزایش ناگهانی ارزش هر چیز از جمله بیت کوین به معنای شکل‌گیری حباب نیست. در مقابل، افزایش قیمت کاذبی که در پی آن افت و نزول ارزش به همراه می‌آید، حباب نام دارد. قیمت‌ بیت کوین و شکل‌گیری حباب برای آن یا نوسانات قیمتش متاثر از رفتارهای مختلف کاربرانی است که در این بازار مشغول به فعالیتند.

در هر حال، عوامل مختلفی روی ارزش بیت کوین اثر دارند. برای مثال به‌وجود آمدن جَوی روانی در بازار، ترس از نامطمئن‌بودن بازار و… از جمله این دلایل است. در هر حال، بیت کوین با ارزهای حقیقی متفاوت است و هنوز نتوانسته به ثبات قیمتی برسد.

آیا بیت کوین یک حباب است؟

در بحث اوراق بهادار، وقتی قیمت یک دارایی برای مدت زمانی طولانی ثابت می‌ماند و بعد به طور ناگهانی قیمت آن به سقف می‌رسد، به این پروسه به اصطلاح «حباب» می‌گویند. حال زمانی که قیمت این دارایی به طور ناگهانی به سطح پایین تر از قیمت اولیه‌ی خود برگردد، می‌گویند که حباب قیمت ترکیده است.

مشکل اصلی اینجاست که امکان دارد، دوباره قیمت نزولی بالا برود. پس تشخیص این که بالا و پایین رفتن قیمت یک دارایی، حباب است یا نه؛ کار هرکسی نیست و فقط یک متخصص تحیلیل قیمت ممکن است بتواند از پس آن بربیاید. البته وقتی بحث ارزهای دیجیتال وسط باشد، تشخیص پیش بینی قیمت، تقریبا غیرممکن است چرا که قیمت ارزهای دیجیتال به شدت ناپایدار است.

حتی اگر شما از روز اول نوساناتِ قیمت بیت کوین را دنبال کرده باشید، نمی‌توانید آینده‌ی آن را پیش بینی کنید.

حباب بیت کوین چیست؟

در ابتدا قیمت یک دارایی بسیار کم بوده و با این که ممکن است نوسانات اندکی داشته باشد اما به طور کل قیمت آن ثابت خواهد بود. در این مرحله مردم توجه زیادی به این دارایی نمی‌کنند.

از یک جا به بعد قیمت دارایی افزایش پیدا کرده و توجه‌ها را به خود جلب می‌کند. فرق رشد بیت کوین با هر دارایی دیگری این است که سرعت رشد قیمت آن بسیار بالا به نظر می‌رسد. دلیل این رشد قیمت، توجه مردم است. وقتی عموم مردم بالا رفتن قیمت را در مدت زمانی کوتاه می‌بینند، روی آن سرمایه گذاری خواهند کرد و هرچه تعداد کسانی که بیت کوین می‌خرند زیاد شود، سرعت رشد قیمت هم بیشتر خواهد بود. درست مانند یک حباب.

آخرین مرحله شکست قیمت است. همانطور که قیمت بدون دلیل خاصی افزایش پیدا کرده است، بدون دلیل خاصی هم نزول می‌کند. در چنین موقعیتی مردم از ترس ضرر کردن، دارایی خود را می‌فروشند. این چرخه تا جایی ادامه پیدا می‌کند که قیمت دارایی به طور کامل سقوط کند که در این شرایط به اصطلاح می‌گویند که حباب دارایی ترکیده است.

حباب قیمت بیت کوین چیست؟

در طول تمام این سال‌ها بیت کوین نوسانات زیادی داشته است. هربار که قیمت بیت کوین کاهش پیدا می‌کند، مردم حدس و گمان‌های زیادی در رابطه با حباب بودن آن می‌زنند. با این حال در جواب این سوال که آیا بیت کوین یک حباب است یا خیر، هیچ جواب بله و خیر مطلقی وجود ندارد.

با این حال یک چیز حتمی است. اگر بیت کوین حباب باشد، هنوز این حباب نترکیده است. با این که در سال اخیر قیمت بیت کوین کاهش یافته بود اما این سیر نزولی بعد از مدتی متوقف شد و در حال حاضر با سرعت کمی در حال زیاد شدن است.

اگر شما از افراد مختلف این سوال را بپرسید، پاسخ‌های کاملا متفاوتی خواهید گرفت. برخی ادعا دارند که بیت کوین اصلا یک حباب نیست و بعضی از افراد می‌گویند بیت کوین بی‌شک حبابی است که مدت‌ها از شکستن آن می‌گذرد.

حتی اگر ارزهای دیجیتال حباب باشند اما هنوز زنده و سرپا هستند. جواب این سوال که آیا بیت کوین یک حباب است و کی این حباب می‌شکند، بسیار ساده است. زمانی که بیت کوین مورد استفاده‌ی افراد قرار نگیرد، می‌توان گفت که یک حباب بوده و این حباب خواهد ترکید.

فورک یا زنجیره بلوکی چیست؟

فورک یا زنجیره بلوکی زمانی تشکیل می‌شود که امکانات تازه‌ای به هر بلاک ‌چین اضافه می‌گردد و قرار است با هک‌شدن سیستم و باگ‌ها مقابله کند و مدیریت تراکنش‌های متعدد  درهرثانیه را مدیریت نماید. «بیت‌کوین‌ کش»(BitcoinCash) هم چیزی مستقل از بیت کوین است و برای افزایش ظرفیت اندازه بلوک‌ها جهت امکان‌پذیرشدن تراکنش‌های بیشتر از آن استفاده می‌شود. ایده پشت بیت‌ کوین‌ کش افزایش ارزش آن به عنوان ابزاری جهت تراکنش و معامله بوده است.

استفاده از ارزها به عنوان ابزار خرید و فروش و قابلیت‌شان برای ذخیره‌سازی به عنوان ثروت به آن‌ها بها و ارزش می‌دهد. بنابراین، زمانی که بیت کوین بلوک‌سازی شد، مالکان بیت کوین صاحب مقادیر مساوی بیت کوین و بیت کوین‌کش شدند. هر یک از این دو مورد دارای ملاحظاتی مرتبط با عرضه و تقاضا هستند. البته سازوکارشان بیشتر متوجه تقاضاست. چون به واسطه ثابت‌بودن مقدار بیت کوین‌ها، مقوله عرضه از تنوع زیادی برخوردار نیست. بیت کوین‌کش هم بلوک‌سازی شده تا اندازه بلوک را افزایش بدهد.

هارد فورک بیت کوین چیست؟

قبل از بحث دررابطه با هارد فورک، سافت فورک و یا هر کلمه‌ی پیچیده‌ی دیگری، بهتر است توضیحی کوتاه در رابطه با هرکدام مطرح شود تا در درک بهتر آن‌ها به شما کمک کند.

پروتکل بلاک چین چیست؟

پروتکل بلاک چین کدی است که ماینینگ، کانکشن و قوانین تبادلات را مشخص می‌کند. برای این‌که عضوی از شبکه شوید، باید این پروتکل‌‌ها را قبول کنید.

فورک چیست؟

زمانی که پروتکل جدیدی به پروتکل اصلی اضافه شود که این پروتکل جدید با پروتکل اصلی متفاوت است به آن فورک می‌گویند.

چرا نیاز داریم پروتکل‌ ها را به روز رسانی کنیم؟

اولین دلیلی که می‌توان بیان کرد، از بین بردن نقاط ضعف پروتکل‌های قبلی است. ارزهای دیجیتال اختراعی جدید است که به تازگی وارد زندگی مردم شده است. برای ارز‌های قبلی مانند دلار کاغذ‌های مختلف، رنگ، فونت و مراحل امنیتی زیادی نیاز بود.

قابل ذکر است که تقلب کردن در ارز‌های دیجیتال سخت‌تر بوده و برای پیدا کردن تمام نقطه ضعف‌های این  ارزها زمان و انرژی زیادی لازم است.

به عنوان مثال، این که ما امروز ورژن دهم ویندوز را در اختیار داریم نشان دهنده‌ی این موضوع است  که ورژن‌های قدیمی نیاز به بررسی و ارتقا داشته‌اند. کد بلاک ‌چین نیز به همین منوال هر ساله درحال آپدیت شدن است. از آن‌جایی که بلاک چین منبع باز است‌، توسعه دهندگان هر روز روی آن کار می‌کنند تا نقاط ضعف بلاک چین را پیدا کرده و برطرف نمایند. اگر آپشن‌های جدید به اندازه‌ی کافی خوب باشند، به نسخه‌ی بعدی اضافه خواهند شد.

فورک چیست؟

به روز رسانی و تقسیم بندی یک نرم افزار را فورک می‌نامند که ریشه‌ی آن پروژه‌های برنامه نویسی است.

سافت فورک چیست؟

همان‌طور که قبلا نیز ذکر شد، به تغییرات  در پروتکل اصلی بلاک چبن، سافت فورک می‌گویند که سازگاری معکوس دارد.

هارد فورک چیست؟

بعد از پیدایش یک هارد فورک، ورژن قبلی و ورژن جدیدِ آن کاملا از هم جدا می‌شوند و هیچ گونه مبادله و ارتباطی میان آن‌ها وجود ندارد. هارد فورک معمولا ورژن جدید تاریخچه‌ی تمام مبادلات قبلی و تبادلات جدید را ثبت خواهد کرد.

گاهی اوقات هارد فورک باعث پیدایش ارز جدیدی می‌شود. به عنوان مثال، اتریوم کلاسیک هارد فورکی از اتریوم و بیت کوین کش‌ها هارد فورکی از بیت کوین هستند.

به این معنا که نرم‌افزار قدیمی و جدید با هم سازگاری ندارند و خروجی‌های قبلی معتبر نیستند. همین باعث می‌شود که دو ارز متفاوت به وجود بیاید و کسانی که مایل باشند می‌توانند به هارد فورک قبلی ادامه دهند و هرکس بخواهد می‌تواند به هارد فورک جدید نقل مکان کند.

هدف هارد فورک چیست؟

هر هارد فورک با هدفِ از میان برداشتن خطرات امنیتیِ موجود در ورژن‌های پیشینِ نرم افزار، اضافه کردن قابلیت‌های جدید و معکوس کردن مبادلات انجام می‌پذیرد.

بعضی اوقات وجود یک هارد فورک باعث ترس و نگرانی، میان کاربرانِ یک ارز دیجیتال می‌شود. وقتی دو بلاک چین متفاوت وجود دارد فقط یکی از آن‌ها می‌تواند درست باشد. در نتیجه تراکنش‌های این کوین در بلاک چین اشتباه، از بین می‌رود. در واقع هنگام به وقوع پیوستن فورک به کاربران هشدار داده ‌می‌شود که تا وقتی این فورک رفع نشده، هیچ گونه مبادله‌ی دیگری انجام ندهند.

بلوک ‌سازی‌ ها چطور رخ می ‌دهد؟

بلوک‌سازی یا فورک‌ها اساسا به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری هستند. شما کد موجود را دریافت می‌کنید، بنا به منبع‌باز بودن این کدها هر کسی می‌تواند به آن دسترسی داشته باشد. بعد از دریافت کد می‌توانید آن را اصلاح کنید. برای بیت کوین‌کش هم همین روند رخ داده است. یعنی کارآفرینان، طرف‌داران ارزهای دیجیتالی و توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری با دریافت کد بیت کوین و اصلاح آن به بیت کوین‌کش رسیده‌اند.

روند کار شبیه این است که می‌خواهید یک نسخه تازه از نرم‌افزاری را عرضه کنید. اگر کد آن نرم‌افزار را بدانید، امکان کپی‌کردن و اصلاحش وجود خواهد داشت. سپس نسخه تازه خود را به فروش هم خواهید رساند. البته قیمت نرم‌افزاری که می‌فروشید، تحت‌تاثیر عرضه و تقاضا تعیین خواهد شد.

آیا ارزهای دیجیتالی قابلیت سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند یا فقط ابزارهایی برای بازه‌ زمانی محدود هستند؟

ارزهای دیجیتالی از آن دسته ارزها و ابزارهایی نیستند که بتوان به عنوان ابزاری برای سرمایه‌گذاری بلندمدت رویشان حساب کرد. برای این‌که سرمایه‌گذاری این‌چنینی در هر بازاری ممکن باشد، باید بدانید که فروشندگان و خریداران چه کسانی هستند، بزرگی بازار چقدر است و انگیزه معاملات چگونه است. اما بازار ارزهای دیجیتالی پر از دلالان و محتکرانی است که می‌خواهند از نوسانات بازار به نفع خود سواستفاده کنند و با نوسان‌گیری به خرید و فروش پرسود برسند.

به خاطر این‌که امکان خرج ‌کردن ارزهای دیجیتالی هم زیاد مهیا نیست و نوسانات بازارش زیاد محسوب می‌شود، تقاضا برای آن هم حالت باثباتی ندارد. بدیهی است که بانک‌های مرکزی روی این ارزهای غیرمتمرکز به عنوان منابع و ذخایرشان حساب نمی‌کنند. سرمایه‌گذاران نهادی هم کاری به این ارزها ندارند چون ارز مانعی برای کسب درآمد در زمان‌هایی است که نرخ‌های واقعی به طرز غیرقابل قبولی افت می‌کنند.

ارزهای دیجیتالی قابلیت ثبت و پیگیری بلندمدت دارایی‌های ذخیره‌ی جایگزین مانند طلا را ندارند و امکان پیگیری روندشان در زمان‌های نوسان و بحران هم دشوار است. در زمان بحران‌هایی مانند شیوع ویروس کرونا هم با قیمتی نازل به فروش رسانده شدند. حتی دارایی دیگری مانند طلا هم که هزاران سال به عنوان دارایی مناسبی شناخته می‌شده‌اند در مقایسه با بازارهای سهام دارای بازاری کوچک هستند. حال در نظر بگیرید که اندازه بازار ارزهای دیجیتالی چقدر است. به عبارت دیگر، ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین را نمی‌توان جایگزینی برای بازارهای بزرگ دانست و به همین دلیل در هنگام بروز چالش‌ها و نوسانات مختلف بازار دچار نوسانات قیمتی می‌شوند.

مالکیت دارایی طلا هم درگذر زمان به طور متناوب از سوی دولت‌ها با ممنوعیت‌هایی روبه‌رو بوده است. برای مثال، از سال ۱۹۳۳ تا ۱۹۷۵ دولت‌ها سرکوب‌هایی را برای سیستم‌های پرداخت جایگزین یا مکانیزم‌های ذخیره ثروت اعمال کرده‌اند. از این نظر یعنی عدم استقبال دولت‌ها از ارزهای دیجیتالی، شباهتی میان آن‌ها و طلا در مقاطعی از تاریخ وجود دارد.

استکینگ چیست؟

ارزهای دیجیتال مانند پولی هستند که توسط سیستم عامل و کامپیوتر تبادل می‌شوند. این نوع ارزها احتیاجی به هیچ نهاد یا سازمان متمرکزی ندارند.

ارزهای دیجیتال که بلاک چین مختص به خودشان را دارند، راهی برای جایگزین کردن تبادل‌های سنتی به شمار می‌روند. همچنین این ارزها بازار مالی دیگری به جز بازار سهام برای تبادل‌‌ کنندگان ایجاد کرده‌اند. میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان هستند که از طریق این ارزها کسب درآمد می‌کنند. از این راه‌های افزایش درآمد می‌توان به استخراج و استکینگ ارزهای دیجیتال اشاره کرد.

«اثبات سهام» یا (Proof of staking (PoS)) یک الگوریتم جدید برای برخی از ارزهای دیجیتال است. این الگوریتم بلاک جدیدی می‌سازد و این بلاک جدید به بلاک چین اضافه می‌شود. بلاک توسط کسی که بعضی از ارزهای دیجیتال را تحت اختیار خود دارد، جمع شده و به اعتبار تراکنش جدید روی پلتفرم کمک خواهد کرد.

شاردینگ چیست؟

شاردینگ نوعی تقسیم بندی است که به آن قسمت بندی افقی می‌گویند. فرآیند شاردینگ شامل تقسیم کردن یک پایگاه داده‌ی بسیار بزرگ به اجزای کوچک تر و قابل مدیریت است. اجرای شاردینگ با هدف ارتقای کیفیت عملکرد و کاهش زمان پاسخ‌ دهی انجام می‌پذیرد.

شاردینگ فرآیند جدیدی نیست و از اواخر دهه‌ی ۹۰ میلادی در مدیریت پایگاه داده‌های متمرکز مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

استفاده از شاردینگ زمانی باب شد که در بازی اولتیما آنلاین (اولین بازی نقش آفرینی بر خطر چند نفره) توسعه دهندگان تصمیم گرفتند، برای مدیریت ترافیک ورودی بازیکنان را در سرورهای مختلف پخش کنند.

در دنیای تجارت مثال رایج شاردینگِ یک پایگاه داده‌ی بزرگ، تقسیم بندی پایگاه داده‌ی خریداران به نقاط مختلف جغرافیایی است. خریدارانی که در مکان‌های جغرافیایی یکسانی هستند، با هم در یک گروه خواهند بود و در سرورهای منحصر به خودشان قرار می‌گیرند.

نکات دیگر درباره سرمایه‌گذاری روی ارزهای دیجیتالی

نکات و دل مشغولی‌های دیگری که باید از سوی سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتالی در نظر گرفته شود به شرح زیر است:

• آیا این فناوری امن و قابل ‌اعتماد است؟
• بستر ارزهای دیجیتالی به عنوان زیرساختی برای پرداخت یا سیستمی واسطه‌ای در این مسیر کارایی عملیاتی دارد؟
• آیا ارزهای دیجیتالی مقیاس‌پذیرند و افراد متعدد می‌توانند برای افزایش تراکنش‌ها با آنها وارد عمل شوند و از این ارزها استفاده کنند؟
• آیا ارزهای دیجیتالی دارای ثبات ارزشی هستند و می‌توان با آنها سرمایه‌گذاری کرد؟ (اینجاست که استیبِل‌کوین‌هایی مانند لیبرای فیس‌بوک و تِتِر به میان می‌آیند).
• سیستم نظارت و مدیریت شبکه ارزهای دیجیتالی چیست؟ ایمنی کافی برای عموم وجود دارد؟
• نگاه قانون و دولت به این ارزها چیست؟ شما اگر جای دولت‌ها بودید به آن‌ها بال و پر می‌دادید؟

از کجا بیت کوین بخریم؟

برای خرید بیت کوین چهار روش وجود دارد.

مبادله‌ی ارزهای دیجیتالی: تعداد زیادی صرافی وجود دارند که این کار را برای شما انجام می‌دهند. اولین و بزرگ‌ترینِ آن‌ها «رابین هود» (Robinhood) است. این صرافی‌ها اعلام کرده اند که برنامه‌هایی برای تبادل ارز‌های دیجیتال در آینده‌ی نزدیک دارند. مبادله‌ی ارز‌های دیجیتال دیگری مانند «کوین بیس» (Coinbase)، «بایننس» (binance) و «بیتستمپ» (Bitstamp) نیز انجام پذیر است.

خودپرداز بیت کوین: بیشتر از ۳۰۰۰ خودپردازِ بیت کوین در ایالت متحده وجود دارد.

خرید نفر به نفر: در این روش شما می‌توانید بیت کوین خود را مستقیما و بدون هیچ واسطه‌ای از صاحب بیت کوین بخرید. وب سایت‌هایی برای این کار در دسترس است.

ماین کردن بیت کوین: می‌توانید از طریق ماین کردن هم بیت کوین کسب کنید اما نیاز به مهارت و پرداخت هزینه‌ای برای خریدن ابزار مورد نیاز دارید که شاید این گزینه برای همه ممکن نباشد.

آیا خریدن بیت کوین علاقلانه است؟

خریدن بیت کوین مقوله‌ای به شدت ریسکی و حساس است. شایان ذکر است که معامله در بازار سهام می‌تواند درست به اندازه‌ی خریدن بیت کوین هیجان انگیز باشد با این تفاوت که شرکت در بازار سهام ریسک کمتری از خریدن بیت کوین دارد. (توصیه‌ی ما به شما این است که فقط کمتر از ۱۰ درصد از کل سهام خود را روی ارزهای دیجیتالی سرمایه گذاری کنید.)

در سال ۲۰۰۹ و زمان پیدایش بیت کوین، قیمت هر یک بیت کوین کمتر از ۱۰ سنت بود. از آن زمان قیمت بیت کوین تا ۸۰۰۰ دلار رشد داشته است. البته این قیمت برای زمان نوشته شدن این مقاله در سال ۲۰۱۹ است و احتمال دارد در آینده رشد بیشتری هم داشته باشد. بیت کوین در سال‌های اخیر پرسودترین راه برای سرمایه گذاری بوده و میلیونر‌های زیادی به جای گذاشته است.

۱.«ساتوشی ناکاموتو» (Satoshi Nakamoto)

سازنده‌ی مرموز بیت کوین که حدس می‌زنند ساتوشی ناکاماتو باشد، بزرگ‌ترین سرمایه‌دار بیت کوین است. با در نظر گرفتن ماین‌های اولیه‌ی او، برآورد شده است که حدود ۱.۱ ملیون از بیت کوین‌ها متعلق به اوست. با توجه به قیمت بیت کوین در حال حاضر، ساکوشی ناکاماتو ۸ میلیارد دلار بیت کوین دارد.

گزارش‌ها نشان می‌دهند که ناکاماتو به بیشتر بیت کوین‌های خود دست نزده و آن را تبدیل به پول نقد هم نکرده است. اگر روزی ناکاموتو بیت کوین‌های خودش را بفروشد، قیمت بیت کوین نزول شدیدی خواهد داشت.

۲. «راجر ور» (Roger Ver)

راجر ور در دنیای بیت کوین به نام «مسیح بیت کوین» یا (Bitcoin Jesus) معروف است و یکی از نخستین میلیارد‌رها در بازار بیت کوین به شمار می‌رود. برخی بر این باور هستند که ور حداقل ۱۰۰ هزار بیت کوین در اختیار دارد. شایع شده است که ور دانشگاه را رها کرده و تمرکزش را روی بیت کوین گذاشته است.

برخلاف تمام میلیاردرهایی که از راه بیت کوین ثروتمند شده‌اند؛ به جای خریدن جزیره‌های شخصی و جت‌های لوکس، رویای ور این است که ملیتی آزاد بسازد که هر فرد صاحب زندگی خودش باشد. هرکاری که رویایش را دارد بکند و از دارایی‌های شخصی خود هر طور که می‌خواهد استفاده کند.

در سال ۲۰۱۴ راجر ور تابعیت خود را از ایالت متحده پس گرفت و برای همیشه به جزیره‌ی کوچکی در کارائیب مهاجرت کرد.

۳. «چارلی شرم» (Charlie Shrem)

چارلی شرم یکی از جوان‌ترین افراد در این لیست است. او زمانی که قیمت هر بیت کوین ۳ تا ۴ دلار بود، مقدار زیادی بیت کوین خرید. سپس وقتی قیمت آن به ۲۰ دلار رسید، هزاران بیت کوین به بیت کوین‌هایش اضافه کرد.

در سن ۲۲ سالگی و زمانی که عضو فعالی در دنیای بیت کوین بود، شرم کمپانی (BitInstant) را تاسیس کرد.

«دفتر کلی توزیع شده» (distributed ledger)

دفتر کلی توزیع شده یک پایگاه داده به شمار می‌رود که داوطلبانه و به طور همزمان در چندین سایت، موسسه‌ یا موقعیت‌های جغرافی مختلف به اشتراک گذاشته می‌شود تا در دسترس عده‌ای از افراد قرار بگیرد.

این موضوع باعث می‌شود، معاملات شاهد عمومی داشته باشند. شرکت کنندگان  درهر نودِ شبکه می‌توانند به گزارشاتی که در شبکه اشتراک گذاری می‌شود، دسترسی داشته و کپی برابر با اصل آن را نزد خودشان نگه دارند.

هر تغییر و اضافاتی که در دفتر مرکزی توزیع شده (DL) صورت بگیرد،  درعرض چند ثانیه یا چند دقیقه به دست تمام شرکت کنندگان خواهد رسید.

دفتر کل توزیع شده دقیقا معکوس دفتر مرکزی متمرکز عمل می‌کند. دفتر متمرکز مرکزی نوعی دفتر کل است که اکثر کمپانی‌ها از آن استفاده می‌کنند. دفتر مرکزی متمرکز به دلیل نقطه ضعف خود، بیشتر مستعد حملات سایبری و کلاهبرداری خواهد بود.

دفتر کل توزیع شده فناوریِ مشابه با بلاک چین (فناوری مورد استفاده‌ی بیت کوین) دارد. فناوری بلاک چین نیز نوعی دفتر کل توزیع به شمار می‌رود.

مفهوم بیت پی چیست؟

بیت پی نوعی موسسه‌ی پرداخت است که دفتر مرکزی آن در شهر آتلانتا ایالت جورجیا واقع شده و در سال ۲۰۱۱ تاسیس شد. بیت پی نوعی درگاه پرداخت است که امکان پذیرفتن وجه از طریق بیت کوین را به تجار می‌دهد.

مشتریان می‌توانند سرمایه خود را از طریق کیف پول بیت کوین، مستقیما به حسابِ خریدار واریز کنند. امروزه بیت پی در ۳۸ کشور مختلف در دسترس است و روز به روز فراگیرتر می‌شود.

بیت پی یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین کمپانی‌های مرتبط با بیت کوین در جهان است. شهرت آن مربوط به کیف پول بیت کوین، سیستم پرداخت منحصر به فرد و تخصص در کارت‌های ارز دیجیتال است.

نکات مثبت بیت پی چیست؟

چند زبانه است و اکثر زبان‌های مرسوم دنیا مثل روسی را ساپورت می‌کند و همچنین کاربریِ ساده‌ای دارد.

منبع این پلتفرم باز است. به لطف بیت پی؛ کیف پول‌ها برای مشاهده، بررسی و پردازش در دسترس قرار گرفتند و همین موضوع پی بردن به نقطه ضعف‌ها و عملکرد ضعیف را برای کاربران ممکن می‌کند. در ضمن هریک از کاربرانِ کیف پولِ بیت پی می‌توانند در نهایی‌ کردن برنامه‌ی خود، نقش مهمی داشته باشند.

مفهوم توکن دیجیتال چیست؟

توکن به عنوان نماینده‌ی یک دارایی تایید شده است و درست مثل ارز، حواله و غیره؛ ارزش مادی دارد. در دنیای ارز‌های دیجیتال، توکن به ارزی گفته می‌شود که برپایه‌ی بلاک چین دیگری ساخته شده باشد.

معمولا توکن‌ها برای به کار رفتن در یک اپلیکیشن یا به عنوان نوعی دارایی استفاده می‌شوند. توکن انواع مختلفی دارد.

چگونه از خود پرداز بیت کوین بخریم؟

آیا می‌دانستید که دستگاه‌های خودپرداز برای خرید ارز دیجیتال وجود دارد؟ آیا طریقه‌ی استفاده از این دستگاه‌ها را بلدید؟

دستگاه خودپرداز بیت کوین تقریبا شبیه دستگاه‌های خودپرداز دیگر عمل می‌کند که شما کارت خود را در دستگاه می‌گذارید و پول مورد نظرتان مانند: دلار، یورو، پوند و یا هر وجه نقد دیگری که مد نظرتان است را از دستگاه بیرون می‌کشید.

با این تفاوت که خودپرداز‌های بیت کوین اجازه می‌دهند شما از بیت کوین‌های خود بردارید. بعضی از این دستگاه‌ها حتی کمک می‌کنند که بیت کوین خود را به وجه نقد تبدیل کرده و از دستگاه آن را بگیرید. تعداد کمتری از این دستگاه‌ها هر دو کار را با هم انجام می‌دهند.

جنبه‌ی قابل توجه و مهم این خودرپردازها این است که به شما اجازه می‌دهند تا به طور ناشناس بیت کوین بخرید و یا بفروشید. هیچگونه (KYC) و یا (AML) برای استفاده از خودپردازهای بیت کوین لازم نیست که کمک می‌کند از هویت و اطلاعات شخصی خود در برابر کسانی که قصد جعل هویت دارند؛ محافظت کنید.

البته این امنیت بهایی دارد. خودپردازهای بیت کوین معمولا بین ۷ تا ۱۰ درصد برای خریدن و فروختن بیت کوین از شما کمسیون می‌گیرند که مبلغ کمی نیست. البته برای بعضی از افراد می‌ارزد که آن را بپردازند.

برای استفاده از خودپردازهای بیت کوین اول باید آن‌ها را پیدا کنید و چون تعداد کمی خودپرداز بیت کوین در جهان وجود دارد اصلا کار راحتی نیست.

کامپیوتر کوانتومی چیست؟

کامپیوتر کوانتوم مفهومی نوین به شمار می‌رود. این مفهوم توسط «ریچارد فینمن» (Richard  Feynman) در دهه‌ی هشتاد میلادی معرفی شد. فینمن نابغه‌ی فیزیک نظری و یک فرد آمریکایی بود که موفق به گرفتن جایزه‌ی نوبل شد.

کامپیوترهای معمولی که هم اکنون مورد استفاده‌ی همه‌ی ما هستند، فقط دو گزینه دارند: روشن و خاموش و صفر یا یک. هرچه که در کامپیوترهای حال حاضر ذخیره می‌شود، رشته‌های صفر و یک هستند. پس آن چه در دست شما و در جیب شما قرار می‌گیرد، چیزی جز مجموعه‌ای از صفر و یک نیست.

در دنیای فیزیک کوانتوم ذرات مانند موج عمل می‌کنند. یعنی هر ذره می‌تواند هم ذره، هم موج و هم ذره و موج باشد. به همین دلیل یک بیت کوانتومی هم می‌تواند صفر، یک یا صفر و هم یک باشد. کامپیوترهای کوانتوم محدودیت دوحالتی صفر و یک را از بین می‌برند.

متخصصین باور دارند که روزی می‌رسد که رایانه‌های کوانتومی  مانند هوش انسان فکر و تحلیل خواهند کرد.

تاثیر کامپیوترهای کوانتومی روی بیت کوین چیست؟

هرچقدر که کامپیوترهای کوانتومی قدرتمند باشند، پروتکل رمزنگاری بیت کوین در برابر آن امن خواهد بود. پروتکل زیرساختی بیت کوین که (SHA-256) است در برابر حملات بسیار مقاوم عمل می‌کند. این مقاومت در حدی بالاست که که در برابر حمله‌ی قوی‌ترین کامپیوترهای کوانتومی هم تاب می‌آورد.

طبق ادعای مجله‌ی (bitcoinnotbombs.com) کلید عمومی شما در ابتدا عمومی نیست. زمانی که شما آدرس بیت کوین خود را برای کس دیگری ارسال می‌کنید، این آدرس در واقع یک هش از کلید عمومی شما به شمار می‌رود و خود کلید عمومی نیست. تابع هش یک تابع رمزنگاری یک طرفه است که ورودی را دریافت کرده و خروجی هش شده‌ای به شما تحویل خواهد داد. منظور از یک طرفه بودن این است که از خروجی نمی‌توان به ورودی رسید.

اگر کسی با کامپیوتر کوانتومی قادر باشد کلید خصوصی را به وسیله‌ی کلید عمومی به دست بیاورد، باز هم نمی‌تواند کلید عمومی را از آدرس بیت کوینی کسب کند؛ چون کلید عمومی از چندین تابع هش یک طرفه عبور کرده است.

کاربران بیت کوین چطور باید بیت کوین را حفاظت کنند؟

برای محافظت کردن از بیت کوین در برابر حملات کامپیوترهای کوانتومی لازم است یک سری از استدانداردهای رمزگذاری در بستر پروتکل‌های بیت کوین به کار برود که البته چنین فناوری‌هایی، هم اکنون وجود ندارد.

«لو کلاسن» مدیر اجرایی سازمان بیت کوین می‌گوید که هم اکنون روی بسیاری از رمزگذاری‌ها فعالیت‌هایی انجام شده است که این پروتکل‌ها به فاز مقاوم در برابر کوانتوم وارد شوند اما مشکل اصلی در مورد راه‌های توسعه‌ی این رمزگذاری‌ها است.

«تاملینسون» بر این باور است که بیت کوین را باید امروزه از دست رفته دانست. هر اقدامی که برای متوقف کردن فعالیت بیت کوین به توافق انجمن بیت کوین نیاز داشته باشد، حتی با وجود تراکنش به وسیله‌ی ارز دیجیتال هم نمی‌تواند این مشکل بزرگ را محدود کند.

البته تاملینسون اعتقاد دارد که مشکل محدودیت تراکنش در مقایسه بازنویسی روش کامل امضای دیجیتالی واقعا مشکل کوچکی است.

بعد از اتمام بیت کوین چه خواهد شد؟

قبل از هرچیزی لازم به ذکر است که بیت کوین یک منبع ناتمام نیست و فقط ۲۱ ملیون بیت کوین وجود دارد. وقتی تمام این بیت کوین‌ها استخراج شوند که طبق برآوردها تا سال ۲۱۴۰ این اتفاق خواهد افتاد، هیچ بیت کوین جدیدی وارد بازار نخواهد شد.

بلاک چین بیت کوین قانونی دارد که میزان بیت کوین‌های قابل ماین شدن را کنترل می‌کند. یعنی هر سال تعداد مشخصی بیت کوین ماین خواهد شد تا روزی که تمام ۲۱ ملیون بیت کوین استخراج شوند.

روزی که تمام ۲۱ ملیون بیت کوین استخراج شوند، شبکه فعالیت خود را تا حد زیادی، به همین منوال ادامه خواهد داد. البته این موضوع در مورد ماینرها صدق نمی‌کند.

آخرین بیت کوین چه زمانی استخراج خواهد شد؟

تقریبا در هر ۱۰ دقیقه ماینرهای بیت کوین با حل کردن محاسبات ریاضی، یک بلاک جدید را کشف کرده و آن را به بلاک چین اضافه می‌کنند. در ازای اضافه کردن بلاک جدید به بلاک چین هر ماینر مقداری بیت کوین جایزه می‌گیرد. اوایل پیدایش بیت کوین هر ماینر برای انجام این فرآیند ۵۰ بیت کوین جایزه می‌گرفت اما این مقدار بعد از اضافه شدن ۲۱۰ هزار بلاک جدید به بلاک چین، نصف شد. این پروسه که به آن هاوینگ می‌گویند، هر ۴ سال یک بار تکرار می‌شود.

جایزه‌ی کشف هر بلاک اول از ۵۰ بیت کوین به ۲۵ و بعد از ۲۵ به ۱۲.۵ بیت کوین کاهش یافت. تا به حال سه بار این مقدار نصف شده است و ۱۱ ماه مه امسال، برای کشف کردن بلاک جدید ۶.۲۵ بیت کوین جایزه به ماینرها می‌رسد.

ماینرهای بیت کوین تا زمانی که تمام ۲۱ میلیون عدد بیت کوین ماین شود، می‌توانند جایزه بگیرند. تا به حال که حدودا یک دهه از معرفی بیت کوین گذشته است، ۱۸.۴ ملیون عدد بیت کوین تولید شده است که معادل با ۸۷.۶ درصد از تمام بیت کوین‌های موجود است. برآورده شده است که به خاطر پروسه‌ی هاوینگ ۱۲۰ سال طول می‌کشد تا تمام بیت‌ کوین‌های موجود استخراج شوند.

بعد از این که تمام بیت کوین‌ ها استراج شوند چه بر سر ماینرها می‌ آید؟

بعد از استخراج کردن تمام بیت کوین‌های موجود، ماینرهای بیت کوین همچنان می‌توانند در روند کشف کردن بلاک جدید شرکت کنند اما پاداش آن‌ها دیگر بیت کوین نخواهد بود. البته اینطور نیست که هیچ پاداشی برای ماینرها وجود نداشته باشد.

در کنار پاداش برای کشف بلاک جدید، ماینرها تمام هزینه‌های جانبی صرف شده برای تراکنش‌های هر بلاک جدید را دریافت خواهند کرد. در حال حاضر این هزینه‌های جانبی بخش کوچکی از درآمد یک ماینر را تشکیل می‌دهند؛ چون ماینرها حدود ۹۰۰ بیت کوین (معادل با ۸.۵ ملیون دلار) در روز ماین می‌کنند درحالی که فقط ۳۰ تا ۵۰ (معادل با ۲۸۵ هزار تا ۴۷۵ هزار دلار.) بیت کوین در روز بابت هزینه‌های جانبی می‌گیرند.

پس با این حساب فقط ۳.۳ درصد از سود ماینرها از هزینه‌های جانبی تراکنش‌ها می‌آید که این درصد در سال ۲۱۴۰ به ۱۰۰ درصد خواهد رسید.

چگونه می‌توان بیت کوین را رایگان به دست آورد؟

زمانی که حرف برسر ارزی معروف و مهم می‌شود، همیشه راه‌کارهایی برای تقلب هم از سوی خلاف‌کاران پیدا می‌شود. برخی هم تمایل پیدا می‌کنند که به‌طور رایگان و بدون هیچ زحمتی به دارایی‌های ارزشمند دست پیدا کنند. این طبیعی است. اما درباره بیت کوین هم چنین چیزی صادق است؟ فقط هم بحثِ تقلب و کلاه‌برداری به میان نیست.

برخی مدعی هستند که می‌توانند بدون تحمیل هیچ‌گونه هزینه‌ای به شما کمک کنند تا بیت کوین‌ها را به شکلی رایگان روانه جیب (البته منظور از جیب همان کیف پول الکترونیکی است!) کنید. در حال حاضر، تبلیغات فراوانی درباره بیت کوین رایگان در سطح اینترنت وجود دارد. سایت‌های مختلفی هستند که سعی می‌کنند با ترفندهای تبلیغاتی مانند اهدای بیت کوین رایگان، ارائه‌ی راه‌کاری برای دریافت بیت کوین بدون خرج هزینه و…، شما را به سمت خود جلب کنند. باید بدانید که تمامی این‌ها دروغ است.

بیشتر این ادعاها دروغ‌هایی تبلیغاتی یا دام‌هایی برای سواستفاده از کاربرانی است که اطلاعات کافی از دنیای ارزهای دیجیتالی ندارند. به‌ دست ‌آوردن بیت کوین از طریق روش‌هایی که تبلیغ می‌شود، میسر نیست. این کار راهی مشخص دارد و آن چیزی نیست جز ماینینگ یا همان استخراج.

برای استخراج بیت کوین هم باید چه کرد؟ باید دستگاه ماینر یا همان استخراج‌کننده خریداری کنید. ماینرها اصلا و ابدا ارزان نیستند و ضمنا، استخراج با آن‌ها کاری تخصصی و دشوار است که انرژی برق زیادی هم مصرف می‌کند. پس تا اینجای کار دریافتید که رسیدن به بیت کوین از راه‌های غیرمشروع ممکن نیست و از راه‌های درست هم هزینه‌ی زیادی دارد که در درجه‌ی نخست باید بابت خرید ماینر و در درجات بعدی برای پرداخت هزینه‌های الکتریسیته مصرفی در جهت استخراج بیت کوین صرف شود.

راه دیگر دست‌یابی به معروف‌ترین ارز دیجیتالی دنیا یعنی بیت کوین هم شروع معاملات در صرافی‌های ارز دیجیتالی است. که این هم مستلزم صرف هزینه است و رایگان‌بودن در مسیر دست‌یابی به بیت کوین را بی‌معنی می‌کند. راه غیرقانونی دیگر برای رسیدن به بیت کوین هم هک‌کردن سیستم‌هاست که این هم عملا میسر نخواهد بود. چرا؟‌ چون بلاک چین که بیت کوین در بستر آن فعالیت می‌کند و تراکنش‌های مرتبط با بیت کوین را سروسامان می‌دهد، بسیار امن است و تمام کاربرانی که در آن مشغول به فعالیت هستند، ناظر به اقدامات صورت‌گرفته در شبکه هستند.

بنابراین، امکان هک‌کردن وجود ندارد و از نقطه‌نظر امنیت، محیطی قوی و قابل‌اعتماد است. صرافی‌ها و مراکز فروش بیت کوین و ارزهای دیجیتالی دیگر می‌توانند هک شوند اما چنین خطری برای خود سیستم بلاک چین وجود ندارد. اگر بنا به حمله به شبکه‌ی بیت کوین باشد، تجهیزاتی گران ‌قیمت و قوی بازم خواهد بود.

این تجهیزات گران ‌قیمت و کلان نمی‌توانند از عهده امنیت بلاک چین برآیند و به هک‌کردن مداوم آن مشغول شوند. پس جان کلام این است که بیت کوین رایگان وجود ندارد و اگر خواهان به دست‌آوردن آن هستید باید از راه‌های تعریف‌شده و مشروع اقدام به کسب این ارز دیجیتالی کنید. همین و بس!

ساخت بیت کوین کار آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) است؟

ادعاهایی اثبات ‌نشده وجود دارد که می‌گویند، ساخت بیت کوین کار آژانس امنیت ملی آمریکا (National Security Agency) است. اگر ذهنی مشکوک داشته باشید و از فیلم‌های مافیایی و سیاسی خوش‌تان می‌آید، احتمالا این ایده برایتان بسیار جذاب خواهد بود.

ادعاهای مذکور می‌گویند که بیت کوین به عنوان نخستین و مهم‌ترین ارز دیجیتالی از سوی آژانس امنیت ملی آمریکا روانه دنیا شده تا خود را به تدریج معرفی کند و بعد از این‌که در میان عموم جا افتاد و حرف‌هایی برای گفتن پیدا کرد، قدرت بیشتری برای آمریکا به دنبال داشته باشد. یکی از دلایلی که علاقه‌مندان به تئوری توطئه درباره‌ی دست‌ داشتن NSA یا همان آژانس امنیت ملی آمریکا در تولید بیت کوین مطرح می‌کنند، این است که هویت اصلی خالق این ارز دیجیتالی گنگ است و مخترع آن که معلوم نیست یک فرد است یا یک گروه، خود را ساتوشی ناکاماتو معرفی می‌کند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید، طرف‌داران این فرضیه سعی کرده‌اند که این نام را رمزگشایی کنند. آن‌ها می‌گویند که ساتوشی ناکاماتو در پروژه‌ای از سازمان سیای آمریکا تعریف شده و معنای آن به ژاپنی یعنی «اطلاعات سری مرکزی» (Central Intelligence) است. از سوی دیگر، هیچ‌ ردپایی از ساتوشی ناکاماتو در دنیا دیده نمی‌شود؛ یا حتی هیچ ردپایی. پس به نظر می‌رسد که اگر این شخصیت، فردی واقعی باشد با دنیای جاسوسی و فعالیت‌های محرمانه آشناست و توانسته خود را به‌خوبی از نظرها پنهان کند.

شاید تا اینجای ماجرا از داستانی که شنیدید، خوشتان آمده باشد. اما باید بُعد دیگری از این داستان را هم برایتان روشن کنیم. واقعیت این است که سازمان‌های اطلاعاتی و جاسوسی و آژانس امنیت ملی آمریکا به هیچ‌عنوان طرحی را برنامه‌ریزی نمی‌کنند که بسیاری از افراد می‌توانند آن را رمزگشایی کنند و حتی من و شما هم در حال حاضر آن را مرور می‌کنیم.

قطعا، حضور نیروهای امنیتی پشت چنین برنامه‌ای بسیار حرفه‌ای‌تر و دقیق‌تر از آن خواهد بود که به نظر می‌رسد. از سوی دیگر، بیت کوین ارزی دیجیتالی است که کنترل آن به دست هیچ‌کس نیست. پس این فرضیه هم که آمریکا در تولید آن دست داشته، منتفی به نظر می‌رسد. چرا این کشور باید کاری کند که بعدها کنترل آن کاملا از دستش خارج می‌شود؟ اگر هم چنین ایده‌ای وجود داشته، ایده‌ی درخشانی نبوده است. قبول دارید؟ چون بعد از این‌که بیت کوین و ارزهای دیجیتالی مشابه آن در دنیا رواج پیدا می‌کنند، هیچ شبکه مرکزی خاصی نمی‌تواند آنها را کنترل کند. آیا آمریکا قصد داشته ارزی را وارد دنیا کند که خودش هم برای کنترل آن باید مانند دیگران در تلاش و تکاپو قرار بگیرد؟ شاید هم ماجرا دارای ابعاد دیگری است که ما خبر نداریم.

شاید NSA برنامه‌هایی ترتیب داده است که در آینده برداشت‌های لازم از آن را به سود خود خواهد کرد؟ باید صبر کرد و دید که بیت کوین و ارزهای دیجیتالی دیگری که مدام به تعدادشان افزوده می‌شود، به چه سرنوشتی می‌رسند و در چه مسیری در حرکت خواهند بود. در هر حال برای آشنایی با دنیای ارزهای دیجیتالی باید حواشی و اخبار آن را هم به‌دقت و پیگیرانه دنبال کرد. این پرسش مهم هم فعلا در ذهن تمام طرف‌داران بیت کوین جای خوش کرده است: خالق بیت کوین کیست؟

حمله ۵۱درصدی چیست؟

اگر بنا به فعالیت در دنیای ارزهای دیجیتالی دارید باید با مفاهیم و مسائل موجود در آن هم آشنا شوید. یکی از مقوله‌های مهم در زمینه‌ی فعالیت در این عرصه، امنیت شبکه است. در راستای آشنایی با امنیت و ریسک‌های فعالیت در بازار ارزهای دیجیتالی، خوب است که با اصطلاح حمله ۵۱درصدی هم آشنا شوید.

حمله ۵۱ درصدی زمانی رخ می‌دهد که طی آن، هکر و مهاجم به یک شبکه، کنترل بیش از ۵۰درصد آن فضا را در اختیار خود بگیرد. پس زمانی بلاک چین دچار چنین حمله‌ای می‌شود که یک فرد یا گروهی از ماینرها کنترل بیش از ۵۰ درصد اموری مانند «قدرت محاسبه»(computing power) یا «هش‌رِیت»(hash-rate) را از آن خود کنند.

زمانی که چنین حمله‌ای رخ می‌دهد، مهاجمان می‌توانند مانع از تایید تراکنش‌های تازه در شبکه شوند و پرداخت‌ها میان چند کاربر یا همه آنها را با تعلل و مکث همراه کنند. حرکت خطرناک دیگری که با حمله ۵۱درصدی مقدور است، امکان فعال کردن «پرداخت مضاعف»(double spend) است. یعنی به موجب آن، هکرها می‌توانند تراکنش‌های تکمیل ‌شده را معکوس کنند.

البته لازم به ذکر است که مهاجمان نمی‌توانند  در مسیر اختلالی که در سیستم به وجود می‌آورند، اقدام به تولید کوین‌های جدید یا تغییر بلاک‌های قدیمی کنند. تغییردادن بلاک‌های موجود در شبکه بلاک‌چین کار ساده‌ای نیست چون کدگذاری تراکنش‌های قدیمی از طریق نرم‌افزارهای بیت کوینی از مسیری دشوار و پیچیده پیش می‌رود.

در شرح بیشتر شکل ‌گیری حملات ۵۱درصدی باید گفت که بیت کوین و ارزهای دیجیتالی مشابه آن، در بستر دفتر کل توزیع‌ شده‌ای موسوم به بلاک‌ چین فعالیت می‌کنند. در بلاک‌ چین تمام جزئیات تراکنش‌های  صورت ‌گرفته ثبت می‌شود و برای تمام کاربران موجود در شبکه قابل ‌روئیت است. بنابراین، هیچ‌کس نمی‌تواند بیت کوینی را دوبار در شبکه خرج کند. اما زمانی که مهاجمان به سیستم حمله می‌کنند، قدرت محاسبات شبکه به دست آن‌ها می‌افتد و می‌توانند در فرایند ثبت اطلاعات و شکل‌گیری بلاک‌ها در بلاک ‌چین مداخله کنند.

شاید حمله ۵۱درصدی بسیاری از منتقدان بیت کوین و بلاک‌چین را خشنود کند. اما ماجرا از این قرار است که چنین حمله گسترده‌ای به شبکه‌ای با ایمنی بالا نیاز به تجهیزات گران ‌قیمت دارد. چنین چیزی عملا برای هکرها مقدور نیست و از همین روست که باید تحقق حمله ۵۱درصدی را به عنوان راهی محتمل در جهت هک ‌کردن و تهاجم به شبکه بیت کوین منتفی دانست.

در واقع، ترتیب ‌دادن چنین حمله‌ای برای مهاجمانش توجیه اقتصادی ندارد و احتمال وقوعش بسیار کمتر از آن است که جای نگرانی ایجاد کند. بیت کوین و بلاک ‌چین از نقطه ‌نظر ایمنی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند که در مسیر بلوغ‌شان به پیشرفت‌های بیشتری هم خواهند رسید.

غیرقابل بازگشت بودن بیت کوین چیست؟

یکی از ویژگی‌های تراکنش‌های بیت کوین غیرقابل بازگشت ‌بودن است. منظور از «غیرقابل بازگشت بودن»(irreversibility) چیست؟ یعنی اگر با یک سیستم اقدام به تراکنش بیت کوینی کنید و عملیات انتقال ارزهای دیجیتالی را پیگیری نمایید، بعد از تایید تراکنش صورت‌گرفته، امکان بازگشت به عقب وجود ندارد.

بازپرداخت بیت کوین‌ها به شما تنها در صورتی مقدور خواهد بود که دریافت‌ کننده مبلغ تراکنش، آن را به شما بازگرداند. این یعنی، در تراکنش‌های بیت کوینی باید طرف مقابل‌تان از میان افراد و کسب‌وکارهایی باشد که آن‌ها را می‌شناسید و به آنها اطمینان دارید. کسب‌وکارهایی هم که بنا به استفاده از تراکنش‌های بیت کوینی دارند باید درخواست‌های پرداخت مشتریان خود را به‌خوبی مورد نظارت قرار بدهند.

بیت کوین نمی‌گذارد که شما مبلغی را اشتباهی به نشانی‌های نامعتبر ارسال کنید. با این وجود، به خاطر این‌که تراکنش‌ها در شبکه‌ی بیت کوین غیرقابل بازگشت هستند، بهتر است که دقت کافی در این زمینه به خرج بدهید. به نظر می‌رسد که در آینده‌ای نزدیک روی این ویژگی بیت کوین هم کار شود تا امنیت بیشتری در روند پرداخت‌ها میان مشتریان و فروشندگان کسب‌وکارهای مختلف شکل بگیرد.

اگر این ویژگی فعلی بیت کوین تغییر نکند، امکان همه‌گیرشدن آن در دنیا کمی تردید برانگیز خواهد بود. البته برخی از طرف‌داران سرسخت این ارز دیجیتالی معروف، ویژگی غیرقابل بازگشت ‌بودن بیت کوین را مزیتی می‌دانند که باعث کوتاهی دست دولت‌ها و ارگان‌های متمرکز از نظارت بر بلاک چین می‌شود.

از سوی دیگر، چنین ویژگی می‌تواند برای کسانی که دیدی منطقی نسبت به بیت کوین دارند، نقصانی بزرگ باشد. چون هر تراکنشی که در سطح اینترنت صورت می‌گیرد باید راهی برای بازگشت داشته باشد. در غیر این صورت، روند پیگیری معاملات بسیار دشوار خواهد بود. شاید در آینده برنامه و پروتکل‌هایی برای این موضوع به وجود بیاید. باید دید که بیت کوین در مسیر بلوغ خود برای نقدهایی که به آن وارد می‌شود، چه برنامه‌هایی در سر دارد؟

نیمه ناشناس بودن بیت کوین چگونه است؟

برای این‌که بتوانید تراکنش‌های ایمنی با بیت کوین انجام بدهید، راه‌هایی برای تامین امنیت‌تان وجود دارد. تمام تراکنش‌ها با بیت کوین در بستر بلاک چین به‌طور عمومی ذخیره می‌شوند و برای همیشه در این شبکه باقی می‌مانند. بنابراین، تمام کاربران حاضر در شبکه بیت کوین می‌توانند ناظر بر تراز مالی و تراکنش‌های هر آدرس موجود در شبکه باشند. شاید چنین چیزی به نظر ناامن برسد. اما این تمام ماجرا نیست. چون هویت کاربری که با هر آدرسی مشغول به فعالیت در سطح بلاک چین است، برای دیگران مشخص نیست.

هویت افراد تنها در حالتی مشخص می‌شود که اطلاعات شناسایی در فرایند خرید مشخص شوند. به همین خاطر هم هست که آدرس‌های بیت کوین باید یک بار مورد استفاده قرار بگیرند. همیشه یادتان باشد که وظیفه کاربران است که با رعایت نکات امنیتی از حریم خصوصی‌شان حفاظت کنند. ویژگی‌هایی که نام برده شد، بیت کوین را تاحدی ناشناس می‌کند و از سوی دیگر نظارت عمومی کاربران بر فعالیت‌ دیگران هم باعث می‌شود که یکی از واضح‌ترین و بی‌پرده‌ترین بسترهای معاملاتی باشد.

پس بهتر است که بیت کوین را در دسته نیمه ناشناس‌ها قرار بدهیم. در واقع، بیت کوین شبکه مشخص و عملیاتی واضح را تدارک می‌بیند که در آن حریم خصوصی کاربران حفظ می‌شود. آنچه اهمیت دارد، دقت و توجه کاربران به حفظ امنیت سیستم خود در هنگام تراکنش‌هاست تا آن‌ها را از خطرات احتمالی در حین تراکنش‌های بیت کوینی حفظ کند.

بیت کوین در بستری نیمه‌ناشناس به حیات خود ادامه می‌دهد. چون اگر همه چیز کاملا ناشناس پیش برود، این شائبه به وجود می‌آید که کلاه‌برداران و خلاف‌کاران می‌توانند بهشت گمشده خود برای یپش‌برد معاملات غیرقانونی را در بستر بلاک چین در آغوش بگیرند. چنین چیزی نیست. هر تراکنش بیت کوینی به‌طور عمومی در بلاک چین دیده می‌شود. در نتیجه، نقشه‌ای کلان و وسیع از تمام تراکنش‌های صورت ‌گرفته در این بستر به مرور زمان به وجود می‌آید که ابزاری قدرت‌مند برای تجزیه و تحلیل این موضوع است که بیت کوین‌ها چه مسیری را طی کرده‌اند.

کتاب‌های مهم درباره بیت کوین

در سال ۲۰۱۷، ارزش بیت کوین که زیر هزار دلار بود به بیش از ۲۰هزار دلار رسید. این رشد باعث شد تا نگاه‌ها معطوف به این ارز دیجیتالی مهم و معروف شود. باوجود توجه و تمرکزی که به سمت بیت کوین جلب شد، همچنان محتوای آموزشی درباره‌ی آن، چنان وسیع و کامل نیست که تمام دنیا را به ‌درستی در این زمینه آگاه کند. اما درهمین مدت که از پیدایش بیت کوین می‌گذرد هم کتاب‌هایی به رشته تحریر درآمده‌اند که مطالعه و ترجمه‌شان می‌تواند چراغ راه عموم در مسیر شناخت و درک بهتر دنیای ارزهای دیجیتالی باشد. در ادامه تعدادی از آن‌ها را خواهید شناخت.

استادشدن در زمینه بیت کوین  (Mastering Bitcoin)

این کتاب در سال ۲۰۱۴ روانه بازار شد. نویسنده این اثر یعنی آندریاس آنتونوپلوس در کتاب خود به بررسی مفاهیم چون ارزهای غیرمتمرکز می‌پردازد و آن‌ها را در دنیای دیجیتال مورد بررسی قرار می‌دهد. در «استادشدن در زمینه بیت کوین» مطالبی درباره پردازش تراکنش‌های بیت‌ کوینی خواهید خواند و با هدف و کاربردهای آن هم آشنا می‌شوید. خوانندگان کتاب مذکور درمی‌یابند که بیت کوین چطورعمل می‌کند و شبکه‌ای که امکان سامان‌دهی به عملیات مرتبط با آن را فراهم می‌کند، دقیقا چیست. مفاهیم مهمی نظیر بلاک‌ چین و کیف پول الکترونیکی هم در این اثر مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

دارایی‌های رمزنگاری‌شده (Cryptoassets)

جک تاتار نویسنده این کتاب، در شرکتی فعالیت می‌کند که حوزه کاری‌اش مرتبط با دارایی‌های کریپتومحور است. ضمن اینکه «سرمایه‌گذار فرشته» (angel investor) هم محسوب می‌شود. او این اثر را در سال ۲۰۱۷ نوشته است و در آن به ارزهای دیجیتالی در کنار موضوعاتی نظیر کالاها و توکن‌ها می‌پردازد. سبک نوشتاری کتاب «دارایی‌های رمزنگاری‌ شده» ساده و روان است و عموم افراد می‌توانند با خواندن آن در جریان محتوای نوشته قرار بگیرند. سادگی این کتاب باعث نشده تا از نقطه‌نظر کامل ‌بودن مشکلی داشته باشد. در اثر جک تاتار از تاریخچه دارایی‌های رمزنگاری ‌شده هم گفته شده است.

کتاب ساتوشی (The Book of Satoshi)

در این کتاب نویسنده تلاش کرده است که به موضوع هویت ناشناس مخترع بیت کوین یعنی ساتوشی ناکاموتو بپردازد. فیل شامپاین که نویسنده «کتاب ساتوشی» است، تلاش کرده تا از راز خالق این ارز دیجیتالی معروف پرده‌ برداری کند و احتمال این‌که او یک فرد است یا گروهی از افراد با هویتی مخفی را مورد بررسی قرار بدهد. در کتاب مذکور ایمیل‌ها و پُست‌هایی که ناکاموتو در سطح اینترنت منتشر کرده هم قرار گرفته است. علاوه بر این‌ها توضیحاتی درباره بیت کوین هم به زبانی ساده در کتاب ساتوشی وجود دارد.

کریپتوکارنسی (Cryptocurrency)

آبراهام وایت هم از نویسندگان دیگری است که در اثر خود درباره موضوعاتی مانند ماینینگ، سرمایه‌گذاری و تجارت با ارزهای دیجیتالی صحبت کرده است. با مطالعه این کتاب می‌توانید درک بهتری نسبت به ابعاد کاربردی بیت کوین به دست بیاورید و دید دقیق‌تری درباره آن کسب کنید.

بیت کوین از مبتدی تا پیشرفته (Bitcoin from Beginner to Expert)

در این کتاب هم از سرمایه‌گذاری در حوزه بیت کوین و جزئیات فناوری بلاک‌چین گفته شده است. نویسنده این کتاب کریستین نیومن است و مطالعه‌ی آن به کسانی توصیه می‌شود که قصد سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتالی دارند. اگر اطلاعاتی درباره بیت کوین ندارید و می‌خواهید همه چیز را از سطح مبتدی تا پیشرفته یاد بگیرید، «بیت کوین از مبتدی تا پیشرفته» گزینه خوبی خواهد بود.

طلای دیجیتالی  (Digital Gold)

این کتاب در سال ۲۰۱۵ به رشته تحریر درآمده و توانسته  در فهرست‌ کتب مهم و معروف در حوزه بیت کوین هم جایگاه خوبی پیدا کند. در این کتاب از زاویه دید شخصیت‌هایی به داستان بیت کوین از آغاز پرداخته شده که در پیشرفت این ارز دیجیتالی نقش مهمی داشته‌اند.

چرا بیت کوین ارزشمند است؟

بیت کوین ارزشمند است؛ زیرا مردم حاضرند آن‌ها را با پول واقعی،‌ کالاها و خدمات مبادله نمایند.

چرا بیت کوین ارز دیجیتال محبوبی میان مردم است؟

یکی دیگر از مزایای محبوب بیت‌کوین از نظر دارندگان این ارز دیجیتال تحت کنترل نبودن آن توسط شخص، دولت و بانک است. معمالات انجام شده می‌تواند پنهان بماند، اگرچه تمامی تراکنش‌های انجام شده ثبت می‌شود اما کسی از هویت شما باخبر نمی‌شود مگر خود به شخص مقابل بگویید.

آیا بیت کوین امن است؟

هر معامله‌ی انجام شده ضبط و ثبت می‌شود، بنابراین کپی کردن بیت کوین‌، ساختن نسخه‌ی جعلی یا خرج کردن بیت کوینی که خودتان ندارید بسیار مشکل و تقریبا غیر ممکن است.

زمانی که کیف پول بیت کوین خود را گم کردید یا به سرقت برده شد، شما برای همیشه بیت‌کوین‌های خود را از دست خواهید داد. ارزش بیت‌کوین از زمان پیدایش آن بسیار افزایش یافته است و همچنان دارای نوسانات زیادی است. برخی فکر می‌کنند بیت‌کوین را نمی‌توان به پول واقعی تبدیل کرد که سخت در اشتباه هستند.

استخراج بیت کوین چیست؟

استخراج بیت کوین تایید کننده‌ی تراکنش‌های انجام شده در شبکه است که آیا از قوانین شبکه‌ی بیت‌کوین پیروی می‌کنند یا خیر. در استخراج بیت کوین بر واحد‌های پیچیده‌ی کامپیوتری  برای بررسی تراکنش‌های انجام شده،‌ نظارت می‌شود.

سایر شیوه ‌های کسب بیت کوین

روش‌های دیگری برای کسب بیت‌کوین وجود دارد. به طور مثال بعضی از شرکت‌ها در جهان وجود دارند که حقوق کارمندان را به صورت بیت‌کوین واریز می‌کنند. یا می‌توانید در فروشگاه‌های آنلاین و فیزیکی خود روش پرداخت را به صورت بیت‌کوین قرار دهید. علاوه بر این شاهد بسیاری از تبلیغات آنلاین خواهید بود که به شما وعده‌‌ای مبنی بر این که با عضو شدن یا انجام برخی فعالیت‌ها مانند مشاهده عکس، اشتراک گذاشتن عکس، تبلیغات یا گذاشتن پست، لایک و کامنت می‌توانید بیت کوین کسب کنید.

همان طور که گفته شد بیت کوین تحت نظارت هیچ شخص خاص یا نهادی بوده و تحمیل هزینه‌ای در آن وجود ندارد. وقتی اقدام به خرید کالایی می‌کنید با مشاهده‌ی درگاه های پرداخت متوجه خواهید شد که ارزهای رمزنگاری شده مانند پول‌های کاغذی رایج هستند.

کیف پول دیجیتالی چیست؟

یک کیف پول نرم افزاری است که کلیدهای عمومی و خصوصی مرتبط با بلاک چین را در خود نگه می‌دارد. از این کلید‌ها برای ارسال و دریافت داده‌های دیجیتالی در بلاک چین و ردیابی مانده ی حساب ارزهای دیجیتالی استفاده می‌شود. اگر شما بخواهید بیت کوین یا هر ارز دیجیتالی دیگری را استفاده کنید حتما نیازمند یک کیف پول دیجیتالی خواهید داشت.

کیف پول‌های بیت کوین چگونه عمل می کنند؟

میلیون‌ها نفر از مردم جهان از کیف پول‌های دیجیتالی استفاده می‌کنند. با این وجود سردرگمی های زیادی در این رابطه در میان جامعه‌ی ارزهای دیجیتال وجود دارد. برخلاف کیف پول‌های معمولی، کیف پول‌های دیجیتالی هیچ مقدار ارز فیزیکی را در خود جای نمی‌دهند. در واقع ارزهای دیجیتالی هیچ جا و به هیچ نحو صورت فیزیکی ندارند. تمام اطلاعات موجود این کیف پول‌ها در بلاک چین ذخبره می‌شود.

کیف پولاکسودوس (exodus)،‌ جکس (jaxx)،‌ ترزور (Trezor) و لجر نانو (Ledger Nano) تعدادی از کیف پول‌های معروف هستند.

تراکنش‌هایی که در شبکه‌ی بیت‌کوین انجام می‌شود دارای کارمزد است. این کارمزده‌ها بر طبق شلوغی یا خلوت بودن شبکه تغییر می‌کند. بنابراین هیچ کارمزد ثابتی را برای بیت‌کوین نمی‌توان در نظر گرفت اما به طور معمول کامزد در صرافی بایننس۰۰۰۵/۰ معادل با ۵ دلار آمریکا و در صرافی اگزودس ۱ تا ۳ دلار محاسبه می‌شود.